Romantiek en geschiedenis in een spannend jasje

Ik zou een heel jubelstuk kunnen schrijven (en dat zal ik zo ook zeker doen), maar zij die al eens een boek van de schrijfster hebben gelezen weten voldoende als ik zeg dat ‘De nachtroos’ een onvervalste Riley is. Lucinda Riley, bekend geworden van de serie over de zeven zussen, is ster in het samenvoegen van heden en verleden, het adembenemend vertellen van een liefdesverhaal en het beschrijven van een onbekend stuk geschiedenis.

Ditmaal neemt Riley ons mee naar India en Engeland. In het begin van de twintigste eeuw, vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, ontmoeten wij Anahita. Als dochter van een wijze genezeres ziet Anni veel. Ze komt bij een grote verscheidenheid aan gezinnen thuis en zo ook bij de rijke familie van Indira. Ze worden dikke vriendinnen en groeien samen op. Wanneer het noodlot toeslaat, neemt de familie van Indira de zorg voor Anahita op zich. Samen vertrekken de meisjes naar Engeland om te studeren, maar de verschillen tussen de opgroeiende vriendinnen worden daar steeds groter.
In het heden draaien we mee op een filmset. Actrice Rebecca Bradley heeft een belangrijke rol in een film dat zich afspeelt op het Engelse landgoed Astbury Hall. De huishoudster van het landgoed neemt gelijk de zorg voor Rebecca op zich en ook de ietwat vreemde landeigenaar zoekt steeds vaker toenadering. Als de Indiase Ari naar het landgoed komt om zijn familiegeschiedenis te ontrafelen, komen Rebecca en Ari steeds dichter bij de duistere geheimen van Astbury Hall.

Rileys schrijfstijl is filmisch en soepel. Zonder langdradig te zijn weet Lucinda Riley details van zowel setting als personages uitvoerig te bespreken. Ze neemt ons mee naar het warme klimaat van Jaipur en laat ons meegenieten van de schitterende paleizen, de rijkdom van welgestelde families en laat ons de gebruiken van de Indiërs zien.

“De inwoners van Jaipur waren zelf ook kleurrijk: de mannen droegen kleurige tulbanden – geel, magenta, robijnrood. Ik keek soms omlaag naar hen vanaf een van de hoge terrassen die uitkeken over de stad en bedacht dan dat ze me herinnerden aan honderden felgekleurde mieren die zonder ophouden aan het werk waren.”

Maar ook het koude Engeland en de verschillen tussen de vriendinnen weet Riley feilloos te omschrijven. Geen moment twijfel je als lezer aan de door haar beschreven gebeurtenissen, de geschiedenis en de verschillende rangen en standen die sterk aanwezig zijn in India en Engeland. De lezers van Lucinda’s boeken weten dat haar verhalen niet alleen vol zitten met geschiedenis, maar dat ook liefde en verdriet een groot aandeel hebben in het geheel. Lucinda Riley neemt genoeg ruimte om achtergronden te bespreken en details te geven. Hierdoor verdwijn je in het verhaal en bouwt de spanning zich langzaam op, tot er maar één ding kan gebeuren: het verhaal grijpt je naar de keel en overweldigt.

‘De nachtroos’ had het verhaal over een achtste zus uit de serie ‘De zeven zussen’ kunnen zijn. Lucinda Riley doet weer haar trucje, zonder saai of eentonig te worden. En dat komt niet alleen doordat ze elke keer andere persoonlijkheden gebruikt voor haar personages, andere landen kiest waarin de verhalen zich afspelen, of zich verdiept in unieke stukken van de geschiedenis. ‘De nachtroos’ is wat anders dan de eerdere boeken die van haar hand zijn verschenen doordat het boek ook spanning bevat. Het is zeker geen thriller, en zonder al te veel te verklappen, er gebeuren vreemde dingen waarvan je als lezer voelt dat er iets niet klopt, maar je lange tijd niet weet hoe de vork in elkaar steekt.

Lucinda Riley flikt het weer. Ze beneemt je de adem, betovert en opent vreemde werelden voor je. Een dikke pil van een roman, een pageturner. Een boek om verliefd op te worden!