Een geromantiseerd familieverhaal

Lena wordt geboren op Celebes, Indonesië. Ze groeit op en volgt een opleiding tot verpleegkundige bij de nonnen. In 1939 verhuist ze naar het eiland Ambon om in het ziekenhuis aan het werk te gaan. Tegen het advies van haar moeder en haar eigen voornemens in, wordt Lena verliefd op een Nederlandse KNIL-soldaat. De liefde is wederzijds en al snel wordt een prachtige zoon geboren. Toch is er weinig ruimte om als kersvers gezin te genieten. De onrust in het land is groot en de dreiging van de Tweede Wereldoorlog is ook in Indonesië voelbaar. Als de Japanners in 1942 Ambon bezetten weet Jan zijn vrouw en kind te redden door ze op een schip naar Australië te zetten. Zelf blijft hij achter. Jaren verblijft Leen eenzaam en onwetend over het lot van Jan in Australië. Als Lena naar Nederland moet vertrekken, moet ze haar uiterste best doen om te wennen in een voor haar vreemd land. Een land dat zelf ook herstellende is van een verschrikkelijke oorlog.

Aan de hand van brieven die Lena aan Jan schreef, heeft schrijfster Hilde Veeren het verhaal van haar grootouders weten op te tekenen. Veeren schreef eerder de feelgoodserie 'Cottage aan zee'. Geïnspireerd door het waargebeurde verhaal van haar grootouders slaat ze met Liefs van je Leen een andere weg in. Hoewel geromantiseerd is dit boek op waargebeurde feiten gebaseerd en heeft Veeren zich moeten verdiept in de wereldgeschiedenis en die van haar familie.

Liefs van je Leen wordt verteld vanuit het perspectief van Lena. Het verhaal begint op het moment dat ze zich klaar maakt om te vertrekken van Celebes naar Ambon. Hoewel de periode in haar geboorteomgeving kort is, weet de schrijfster de liefde van Leen voor haar familie en het eiland tastbaar te maken. En dat geldt eigenlijk voor het hele verhaal. Sommige passages zijn van korte duur en missen met regelmaat historische context. Waarom waren Nederlandse soldaten gestationeerd in Indonesië, hoe werd er tegen hen aangekeken en in het bijzonder tegen gemengde huwelijken, hoe werd er door Australiërs omgegaan met Indonesische vluchtelingen? Ook de situatie in de Jappenkampen wordt mondjesmaat toegelicht. Duidelijk ligt de focus minder op het geschiedkundige aspect van het verhaal, maar veel meer op de emoties van de hoofdpersonage en hoe zij die periode heeft beleefd.

Met een soepele manier van schrijven brengt Veeren haar oma Leen tot leven. Goed voelbaar is hoe opgewekt en energiek ze in Indonesië is en hoe Nederland haar grauw en grijs maakt. De heimwee naar haar geboorteland en het verdriet om haar familie zijn niet te missen. Maar ondanks dat Leen ontzettend veel mee maakt, en ze donkere periodes kent, weten liefde, koken en creativiteit haar op de been te houden. Ze is assertief, zegt wat ze denkt en weet overal contacten te leggen en vriendschappen te sluiten. Door de verhalende schrijfstijl van Veeren is Liefs van je Leen geen kille beschrijving geworden, maar een warm dagboek dat soepel leest. Het verhaal van de familie Veeren laat zien welke impact de oorlog op de mensen in Indonesië had, maar ook wat het betekent om je land, cultuur en gewoontes achter te moeten laten. Het contrast tussen het kleurrijke Indonesië met al haar smaken en geuren, en het donkere rechtlijnig Nederland met tot moes gekookte worteltjes is niet te missen.

Ondanks het gebrek aan historische achtergronden is Liefs van je Leen een aangrijpend liefdesverhaal. In geuren en kleuren komt het Indonesië en Nederland van de jaren ‘40 en daarna tot leven. Na het lezen van Liefs van je Leen zal menig lezer maar wat graag willen genieten van de Indonesische gerechten van Lena.