Humoristisch doch voorspelbaar avontuur

Als de Vikingen in De vloek van Freya hun land hebben verlaten en ze een rustige tocht op zee beleven, hoort Siggi een raar geluid. Zomaar ineens komen wilde golven opzetten, wordt hun schip opgetild en verdwijnen ze onder water. Siggi, Britt, Lars en Ulli spoelen samen met de andere Vikingen aan op een onbekend eiland. Hun schepen zijn verwoest en hun voorraden zijn nat geworden. Als de vrienden op ontdekkingstocht over het eiland zwerven, worden Britt en Ulli ontvoerd. De Vikingen bedenken het ene na het andere plan om de kinderen uit de handen van dit vreemde volk te krijgen. Helaas met weinig succes. Zouden ze ooit weer thuiskomen?  

Het kaartje voorin het boek laat zien dat Elisabeth Mollema (1949) genoeg attributen heeft gekozen om van De steen van Eileen een spannend avontuur te kunnen maken. Zo is er een kasteel, een heuvel met een vervallen schuurtje, een woest terrein, een scheefgegroeide boom waar Siggi Mac ontmoet, een vallei en heel veel schapen. Ook zijn er meerdere clans (stammen) met humoristische namen zoals de Mac-Bullies, de Mac-Donalds en de Big-Macs. Naarmate het verhaal vordert wordt duidelijk waar ze zijn aangespoeld als Siggi en zijn vrienden de bewoners van het eiland ontmoeten. Deze mensen spreken Engels, dragen rokken, eten Haggis en drinken whisky en niet te vergeten: ze maken een oorverdovend lawaai met doedelzakken. De Vikingen zijn in Schotland! De vraag is of jonge lezers al deze verbanden leggen, maar gelukkig legt Mollema alles stuk voor stuk en op een humoristische wijze uit.  

Humor is sowieso de taal die het boek spreekt. Daar moet De steen van Eileen het van hebben. De avonturen blijken niet erg spannend te zijn en zijn soms zelfs voorspelbaar. Ook is het jammer dat de steen van Eileen pas tegen het einde van het boek in beeld komt. De steen zorgt voor een oplossing, maar is niet het onderwerp waar het in het hele verhaal om draait. Gelukkig maakt humor veel goed. Er gebeuren allemaal gekke dingen en de wat doortastende lezer zal ook verstopte grapjes weten te vinden. Het is een maf gebeuren met de Vikingen en de Schotten op een eiland. Want die Vikingen denken wel dat ze het sterkste en slimste volk zijn, maar is dat in werkelijkheid ook zo?  

Al deze rare en grappige gebeurtenissen worden goed gevangen in de illustraties van Eliane Gerrits. De vele afbeeldingen zijn wisselend van formaat. Soms beslaat de zwart-wit illustratie twee bladzijden, soms de helft van een pagina. De schapen die de lezer in het kaartje zag, komt hij gedurende het boek telkens weer tegen. In de avonturen die worden beleefd, maar ook als plaatje tussen passages om een overgang mee aan te duiden. De illustraties in combinatie met het eenvoudige taalgebruik en het grote lettertype maken het tot een makkelijk leesbaar geheel.  

Wederom is er voor de slaven Sip en Slungel een rol weggelegd in het boek. Hoewel ze zelf vinden dat slavernij een nogal achterhaald concept is, worden ze door zowel de Vikingen als door de Schotten gebruikt voor rottige klusjes. Opvallend is dat Sip en Slungel steeds vaker Latijn spreken en op een gegeven moment zelfs zeggen dat ze uit het eeuwenoude Rome komen. Zou het volgende verhaal van Siggi zich daar afspelen?  

De steen van Eileen is het tweede avontuur over Siggi en de Vikingen, maar is goed los te lezen. Hoewel de avonturen spannender hadden gekund, bevat het boek veel humor en is het een vermakelijk boek dat smaakt naar een derde deel. De steen van Eileen is geschikt voor lezers van 8 jaar en ouder.