Weinig vernieuwend met een gebrek aan sterke personages

In Overvallen gaan we verder met het verhaal over de onzekere en zachte Evangeline en de egoïstische, foute Drake. Drake heeft zich altijd staande weten te houden door hard en zakelijk te zijn en geen emoties te tonen. Alles draait altijd alleen maar om hem. Maar nu hij langzaam verliefd aan het worden is, zal hij daarin moeten veranderen. Drake heeft nooit iemand vertrouwd, kan hij er wel vanuit gaan dat zijn Angel eerlijk en oprecht is?

Als je het eerste deel hebt gelezen, zal je ook dit tweede boek uit de ‘Hartstocht’-trilogie van Maya Banks willen lezen. En je zult je zeker niet vervelen ondanks dat het boek voorspelbaar is en weinig unieke elementen bevat. Sterker nog, het heeft veel overeenkomsten met Vijftig tinten grijs. De door zijn jeugd verknipte maar rijke en knappe Drake en de zachtaardige, onschuldige en naïeve Evangeline zijn weinig vernieuwend. Ditzelfde geldt voor de expliciete seksscènes waarin bondage wordt gebruikt en het thema jaloezie en wraak.

Maar het is niet een en al herkenning. De manier waarop de lieve Evangeline de stoere mannetjes van Drake weet te kneden met haar karakter én kookkunsten, is schattig. En ook wanneer Thanksgiving wordt gevierd met zowel haar familie als met de mannen van Drake, komt dat warm, gezellig en onbekommerd op de lezer over. Daarmee zorgt Banks voor rust in het boek en is het niet alleen maar een opsomming van seksuele handelingen. Dat maakt het boek enigszins uniek in zijn soort.

Toch is het jammer dat Banks het eerlijke karakter en de principes van Evangeline niet sterker heeft aangezet en dat Evangelines zelfontplooiing geen kans krijgt. Banks had legio problemen en cliffhangers kunnen bedenken bij een sterke eerlijke vrouw die met haar kookkunsten een eigen zaak begint. Of die met haar onnozele karakter en naïviteit te eerlijk is en niet weet in welke harde zaken zij zich mengt. Helaas gebeurt dit allemaal niet. Vrij makkelijk laat Banks de basis van haar karakter varen en daarmee lost ze problemen op een eenvoudige manier op. Als schrijfster houdt ze zich op de vlakte en daarmee komt het verhaal moeilijk bij de lezer binnen. De soms ongeloofwaardige situaties helpen daar niet bij. Met de vele titels die Banks op haar naam heeft staan is dit niet haar sterkste werk en is het zelfs de vraag of haar fantasie uitgeput raakt.

De liefhebber van erotische boeken zal wellicht elementen uit Overvallen herkennen, toch bevat het ook vernieuwende seksscènes die net even anders zijn. Ook is het fijn om zowel uit het perspectief van Evangeline als van Drake te lezen. Zoals we van Banks gewend zijn is het taalgebruik eenvoudig en omdat je nieuwsgierigheid het wint, ben je binnen een paar uur door het verhaal heen. Helaas bevat het boek schrijffouten en het stopwoordje ‘ofschoon’ dat op de meest vreemde plekken opduikt, leidt op een gegeven moment van het lezen af.

Al met al is het een vermakelijk boek dat zo uit is, maar het gebrek aan sterke personages en het voorspelbare karakter maken dit geen hoogstandje in zijn soort.