alles behalve zacht

Lang wachtte ik met het schrijven van een recensie. Ik had het boek uit, binnen een mum van tijd, en heb me lang afgevraagd hoe ik dit boek nou zou omschrijven. Is het een roman? Is het een thriller? Wat is dit nou?

In Een zachte hand volgen we een jong gezin. Myriam is moeder van twee kinderen en na een tijd waarin alles om hen draaide, kwam er weer een tijd waarin ze aan zichzelf begon te denken. Ze wil haar baan als advocaat weer oppakken en ook de relatie met haar man nieuw leven in blazen. Uiteindelijk besluiten ze voor een nanny te gaan en na een zoektocht vinden ze Louise die maar wat graag voor het gezin wil werken. Ze werkt hard, veel en is precies. Ze doet niet moeilijk als het een keer later wordt en brengt orde in het chaotische gezinsleven. Louise nestelt zich steeds dieper in het gezin, maar begint ook vreemde trekjes te vertonen. Het benauwt Myriam, maar ze sust haar gevoel van onbehagen..

Slimani weet het verhaal zo te schrijven dat elke lezer, ouder of niet, naar adem doet happen. Je voelt dat er iets niet klopt, maar kan net als Myriam er de vinger niet opleggen. Gedurende het verhaal ga je je benauwt afvragen wat er nou precies gaande is, om verslagen achter te blijven.
In korte hoofdstukken neemt Leïla Slimani je mee door het verleden om er achter te komen wat er precies is gebeurd. Een psychologische, herkenbare en beangstigende roman over een jong gezin en hun nanny.