Bedenktijd

Ik ben met beide benen in mijn eigen valkuil getrapt: te snel lezen. Daardoor had ik het gevoel dat ik de bedoeling van de schrijver niet echt had ontdekt. Wat doet die kraai in het leven van vader en zoontjes? Door de van de hak op de tak stijl van de kraai was ik in verwarring geraakt. En dan zit er maar één ding op: herlezen.
Dat heb ik gedaan en daar heb ik absoluut geen spijt van. De tussen de lijntjes door te lezen liefde van de vader voor zijn zonen en andersom voelde zo warm, zo goed. En die rare kraai, wat heeft die een goed werk gedaan. Deze roman staat naar mijn idee terecht op de longlist voor de Europese literatuurprijs.
Meer weten over mijn leeservaring? Op mijn eigen boekenblog ga ik altijd wat dieper in op wat een boek met mij persoonlijk doet. In dit geval kun je dat lezen via deze link: Bedenktijd.