HEMELS..kippevel

Jandy Nelson voor mij vooral bekend van "ik geef je de zon" waar ik trouwens enorm enthousiast over was. Uitgeverij Blossom Books heeft dit debuut van Jandy Nelson (1965) terug uitgegeven. Een zeer kleurrijke cover dat past bij de cover ik geef je de zon. Op dit moment woont Jandy in San Francisco. Ze is dertien jaar literair agent geweest.

*Lennie Walker, 17 jaar is vier weken geleden haar zus Bailey verloren, samen met haar excentrieke omie en big (haar oom) zitten ze elk op hun eiland van verdriet. Lennie met haar neus in haar boek en in haar heiligdom (zo noemt ze de kamer van haar en Bailey). Ze laat overal gedichten achter die ze schrijft voor haar zus. De enige die haar begrijpt en voelt is Toby het vriendje van Bailey, als Lennie bij hem is kan ze zich openstellen. Tot Toby en Lennie gevoelens voor elkaar krijgen als magneten worden ze naar elkaar toegetrokken. Joe is nieuw en komt uit Parijs, heeft een mooie glimlach en een enorm muzikaal talent. Als Lennie Joe ziet kan ze even haar verdriet opzij zetten maar dan is er Toby nog...heel haar leven staat op zijn hoofd en wie is ze eigenlijk?


Waar is de knop favorieten, wow, eerlijk en mooi verwoord. Rouw kan niet beter verwoord worden dan in dit boek, deze auteur schrijft op een bijzonder wijze, citaten, poëtisch, hoeveel lof kan ik rondstrooien, laten we het gewoon HEMELS noemen. Personages zoals omie en big die direct een plaats in het hart van de lezer weten te veroveren. De korte poëzie van Lennie die je doorheen het boek leest geven zoveel meerwaarde aan het verhaal, kippevel moment. Ik kan geen minpuntje ontdekken, het einde is zeer realistisch, geen sprookje met een happy end, maar pure gevoelens.