Ik vind de schrijfstijl toch enigszins apart. Je hebt de verhaallijn van de familie Hardgrave waarvan de zoon terugkomt. En na elk hoofdstuk komt er een kort hoofdstuk met een verhaal van een andere teruggekeerde ergens op de wereld. Ik vraag mij af of dit echt goed doet aan de flow van het boek. Voor mij hoefde het niet. Het vertraagt het verhaal, terwijl het toch een thriller is.

De hoofdpersonages missen ook nog wat diepgang. Het is een thriller maar aan de karakterbeschrijving van de hoofdpersonages merk ik dat te weinig. Ze hadden extremer gekund zodat er meer spanning in lag. Er wordt nogal te gelaten gereageerd in bepaalde situaties. Er zaten hele mooie beschrijvende passages in met humor en knappe quotes. Maar dit hoort niet thuis in een thriller. Hopelijk is de Tv-serie iets spannender.

Het plot is natuurlijk waar het allemaal om draait. Dat is goed, ontegensprekelijk. Alleen mist het iets qua uitwerking. Het zet de mensen aan het denken. Stel je eens voor dat het echt is. Wat zou jij doen, welke beslissing zou jij nemen. Zijn dit mensen of iets anders. Willen we dat doden terugkomen? We hebben toch afscheid genomen. Hoe zit het met onsterfelijkheid?
Hij haalt in zijn boek een aantal actuele thema’s aan.
Een minderheidsgroep die plots bedreigend wordt volgens sommige mensen. Hoe gaat een maatschappij daarmee om? De overbevolking op aarde komt ook aan bod. Het opsluiten in kampen deed mij denken aan de concentratiekampen of vluchtelingenkampen, de mensonwaardige omstandigheden waarin ze verkeren. Het verstoppen van mensen in huis deed mij dan weer denken aan de Jodenvervolging. Mensen weghalen uit huizen. Echt oorlogstoestanden. Denkstof genoeg dus.
Dit is een boek met heel wat potentieel maar het geeft mij een raar gevoel. Ik vind het zeker geen pure thriller. Er zit meer in. Ik denk dat de auteur een man is met hele goede schrijfkwaliteiten maar teveel in dit boek heeft willen steken zodat niets eigenlijk volledig tot zijn recht komt.