Hoe kleuren de duimen van onze volgers? #7
Er verschijnen zoveel boeken dat we ze niet allemaal de aandacht kunnen geven die ze verdienen. Jullie reageerden weer massaal op onze oproep van eind juni waarbij we jullie een verse lijst met titels lieten zien. Vandaag het tweede artikel van drie, met jullie eigen duimpjes. Zo leuk dat jullie zo enthousiast reageren. Hier lees je de eerste tien duimpjes, die eergisteren gegeven werden.
Hier volgt de tweede reeks duimpjes in geheel willekeurige volgorde.
Korte inhoud: Het boek start in een boekhandel. Hier werkt Joe. Op een dag komt Guinevere de boekhandel ingelopen en Joe raakt erg in haar geïnteresseerd. Te veel misschien...
Mening: We zitten in het hoofd van Joe. We denken wat hij denkt, zien wat hij ziet en voelen wat hij voelt. Hij is een psychopaat en dat is best interessant, maar ook heel eng. Waar ik het eerst leuk en origineel vond om vanuit Joe zijn perspectief, en dus in de tweede persoon, te lezen, vond ik het op een gegeven moment saai worden. De wereld is zo behoorlijk beperkt en Joe's denkpatroon verandert niet in het boek. Hij is van begin tot eind een enge, nare en vrouwonvriendelijke man, hierdoor wordt er ook weinig spanning opgebouwd. Ik gaf het boek drie sterren en geef het boek een oranje duimpje.
Korte inhoud: Nick Grevers beklimt met zijn maatje Augustin een berg in de Alpen, de Maudit. Er is heel weinig bekend over deze berg en hoe hoger ze komen hoe onheilspellender het gevoel dat ze er niet alleen zijn. Dan gebeurt er een verschrikkelijk ongeluk. Augustin overleeft het niet en Nick ligt zwaar gewond met een verminkt gezicht in coma. Een zwaar revalidatietraject volgt. Samen met zijn partner Sam, die ook al het nodig heeft meegemaakt in de bergen, gaat hij het trauma van het ongeluk te lijf, en niet alleen dat…
Mening: Het duurde even voor Thomas Olde Heuvelt met dit nieuwe boek over de brug kwam. Het wereldwijde succes van zijn vorige thriller Hex had helaas ook een keerzijde; door alle drukte en aandacht was er geen tijd om rustig te schrijven. Olde Heuvelt werd getroffen door een waar writers-block! Gelukkig wist hij zich eraan te ontworstelen en daar verscheen dan op 7 mei jongstleden toch eindelijk Echo in de boekwinkels! Het was het wachten waard. In een fikse pageturner van 615 pagina’s weet Olde Heuvelt de vaart erin te houden door afwisselend Nick en Sam aan het woord te laten. Verwijzingen naar andere horrorthrillers in de titels van de hoofdstukken zijn een heel leuk extraatje en bijna zonder dat je het merkt, sleept Thomas je mee de berg op in een apocalyptische jacht op… het kwaad! Een dikke groene duim en vijf sterren.
Korte inhoud: Het lichaam van een professor muziekgeschiedenis wordt gevonden in een vijver van de Parkabdij in Heverlee. Hoofdinspecteur Thomas Berg kan zich niet verzoenen met de conclusie van zelfmoord en denkt dat de dood van de man eerder te maken heeft met een vijftiende eeuws muziekboek.
Mening: Jo Claes is een van mijn favoriete schrijvers en ook dit keer stelt hij me niet teleur. Gewoontegetrouw verweeft Claes zijn verhaal op een ingenieuze wijze met zijn ongebreidelde kennis. De lezer wordt ongemerkt meegenomen in de tragedie van Koning Oidipous en de weerslag die dat eeuwenoude verhaal heeft op de goed uitgeschreven personages. Misschien als heel klein minpuntje: het Oidipous-verhaal wordt iets te vaak aangehaald, maar dit heeft absoluut geen invloed op de spanning. Het verhaal vloeit perfect over van de misdaad naar het privéleven van de hoofdinspecteur. Soms zie je het onheil iets eerder dan Berg zelf en dan heb je de neiging om "KIJK UIT" te roepen. De vertrouwde, menselijke Thomas Berg is slachtoffer van de misleiding en moet zich, samen met de lezer, een weg vechten naar de tragische ontknoping. Het boek krijgt van mij 4,5 ster en een groen duimpje.
Korte inhoud: “De liveshow waarbij de grond letterlijk onder je voeten vandaan zakt”. Het is 2048. Wanneer de zestienjarige Charlotte van de Wal een misdaad begaat, heeft dat grote gevolgen. Sinds de doodstraf weer is ingevoerd, worden jongeren in enorme kooien boven een onpeilbare diepte in een live tv-show terechtgesteld. Ze zijn hun leven niet zeker, want voor het uur voorbij is zullen bij vier kandidaders de bodems onder hun kooien worden weggeklapt. Breng nu je stem uit!
Mening: De executie is een Young Adult vol spanning en speelt zich af in een dystopische toekomst. In de eerste hoofdstukken volg je live de tv-show waar de “kandidaders” de bodem letterlijk onder hun voeten voelen wegzakken. Je komt meer te weten over de ideeën van Het Collectief en hun dictator die aan de macht is. Om beurten kijk je mee door de ogen van de verschillende “kandidaders”. Je voelt hun angst. Bakhuis weet dit perfect te verwoorden. Later in het boek krijgt het verhaal een onverwachte plottwist. Je wordt meegenomen naar een andere plek. Naast een spannend verhaal maakt Bakhuis met De executie ook een statement. Want worden die tv-show van tegenwoordig niet steeds extremer? Ze heeft hiervoor de passende term “ellendetainment” in het leven geroepen. Als je houdt van een spannende, makkelijk leesbare Young Adult met een confronterende boodschap, dan moet je De executie zeker lezen. Ik ga voor een groene duim en vijf sterren.
Korte inhoud: Marathon in Antwerpen, 13 september 2020. Een handgranaat ontploft. Enkele minuten daarna ontploffen er nog twee. De eerste vraag: Een aanslag? Tweede vraag: IS, ja of neen? Een dame die zeer dicht bij de eerste ontploffing was. Was zij een slachtoffer of een dader? Van waar komen deze handgranaten? Genoeg vragen zonder antwoord. Tweede verhaallijn, twintig jaar eerder: achtenveertig handgranaten raken zoek.
Mening: In het begin van het verhaal gaat men van het verleden naar het heden en terug. Dit is geen probleem. Hierdoor blijft de lezer op de hoogte van de beide verhaallijnen. Het is spannend tot het einde, daar er veel vragen beantwoord moeten worden. Daar komt natuurlijk de druk van de media nog eens bij. Ook in Brussel, federale politie, leger en regering voelen zij ook de druk. Zo krijgt men een mooi beeld van de samenleving in gevaar. Het boek heeft geen klassiek einde, daar er genoeg munitie (= vragen) is om nog volgende delen te schrijven. Wat ook een leuk idee was van de schrijver, was te verwijzen naar de adventskalender van Hebban in 2020 (blz. 230). Zeer, zeer goed en zeker een aanrader en dus vijf sterren. Na de trilogie van Bling Bling weer een voltreffer.
Korte inhoud: Dit deel begint met een spannende proloog waarin we al kennis maken met de moordenaar. Dan schakelen we over naar het kleine kantoortje waar Erica haar dagen na haar overplaatsing slijt. Wanneer er een jonge vrouw dood gevonden wordt in een afvalcontainer en Erica toevallig bij het plaats delict is. Het begint bij haar onmiddellijk te kriebelen om terug naar een van de moordteams te gaan en mee helpen zoeken naar de moordenaar van het slachtoffer. Wanneer ze dan ook nog eens een gelijkaardige zaak tegenkomt is ze helemaal niet meer te houden.
Mening: Laatste adem was voor mij wel het minste deel in de reeks. Had hoge verwachtingen van dit boek maar deze zijlijn niet helemaal ingelost. Het verhaal kwam naar mijn gevoel traag op gang. We bleven wat te lang in het conflict hangen dat Erica had om terug betrokken te raken bij het moordonderzoek, terwijl het voorspelbaar was dat dit ging gebeuren. Ook de echte spanning bleef wat uit. Hoewel de moorden in het boek gruwelijk zijn, worden deze vlug afgeranseld. En de moordenaar komt genoeg aan bod, maar toch miste ik bij het personage wat diepgang. Ik ben iemand die, eens begonnen aan een serie, die verder wil lezen. Ik hoop dat het volgende deel terug de nagel op de kop wordt, want ik vrees dat ik anders toch ga afhaken. Een oranje duim voor mij.
Joella van den Broek las Rechercheur de Klerck en het doodvonnis van P. Dieudonné
Korte inhoud: Ondernemer Bart komt naar het politiebureau om een misverstand recht te zetten. Tijdens zijn vakantie is iemand binnengedrongen in zijn kantoor en vastgelegd op camera. Volgens hem heeft rechercheur De Klerck de verkeerde persoon vastgezet. De verdachte wordt vrijgelaten, maar dan wordt Bart een uur later bungelend aan de Erasmusbrug gevonden. Op zijn kantoor een afscheidsbriefje. Maar is het wel zelfmoord?
Mening: Dit boek stond al even op mijn gsm als ebook en kwam nu mooi aan de beurt bij een nieuwe reeks duimpjesverslagen. Toen ik van dit boek hoorde, was ik direct nieuwsgierig. Het is als eerbetoon aan Baantjer geschreven. Nu lopen we echter niet door Amsterdam maar door Rotterdam met rechercheur de Klerck en Klaver. Het verloop van het boek heeft verder veel weg van de boeken van Baantjer. De Klerck komt als een plezierige rechercheur over. De jonge Klaver als een jonge enthousiaste pup net als Jurre de Cock en Dick Vledder. Voor Rotterdammers zullen vele straatjes bekend zijn en wie kent de Erasmusbrug niet. Is dit de nieuwe Baantjer? Het is een luchtig geschreven verhaal, makkelijke schrijfstijl. Wat ik minder vind, is dat telkens de achternaam genoemd blijft worden. Ik verbeterde dat telkens, die achternamen waren duidelijk genoeg en in mijn ogen niet nodig om ze telkens te herhalen. Ik geef het boek 3 sterren en een groene duim omdat het vermakelijk was. Toch is het bijna een kopie van Baantjer.
Korte inhoud: In het idyllische stadje Lakeview lijkt de familie Bigelow het perfecte gezin. Maar achter de gesloten deuren leven de kinderen Zane en Britt in angst. Hun vader houdt het gezin in een ijzeren greep. Ze houden dit zo goed mogelijk verborgen voor de buitenwereld. Tot de dag dat Zane vier minuten te laat thuiskomt...
Mening: Ik werd vanaf bladzijde één meegezogen in het verhaal. Een spannend verhaal, waarbij je meteen nieuwsgierig wordt hoe het gaat aflopen. Het verhaal is in vier delen opgesplitst. Na het eerste spannende deel komen er drie heel andere delen. Ook dan blijft het verhaal je aantrekken, maar krijgt het een heel ander genre. Pas in het vierde deel komt de spanning weer wat terug. De schrijfstijl is prima, leest makkelijk weg en fijn taalgebruik. Personages zijn mooi beschreven. Er zijn veel personages maar dat is absoluut niet storend in het verhaal. Met de hoofdpersonages krijg je een band, je voelt met ze mee! Uiteindelijk wordt de lezer getrakteerd op een mooi plot! Ik vond het een heerlijk boek, maar zou het absoluut niet betitelen als een thriller. Ik zou het meer scharen in de groep romans. Ik heb ervan genoten en geef het boek vier sterren. En een groene duim!
Korte inhoud: Na een traumatische ervaring probeert Paul zijn belevenissen van zich af te schrijven en het op deze manier te kunnen verwerken. Als hij van zijn vrouw een oude typemachine krijgt begint hij met hernieuwde energie aan zijn verhaal. Al snel gebeuren er met deze typemachine vreemde dingen die alleen Paul hoort. Hij begint zelfs te denken dat zijn typemachine bezeten is, hierdoor krijgt het verhaal een griezelig sfeertje.
Mening: Door de bizarre proloog werd ik gelijk het verhaal ingezogen. Barclay schrijft heel gedetailleerd, je leert de personages goed kennen, denk je... Ik vond de opbouw van het verhaal erg goed. Hoe door een gevaarlijk psychologisch spelletje de hoofdpersoon Paul tot waanzin wordt gedreven. Meerdere malen wordt er een verrassende draai aan het verhaal gegeven, waardoor ik het een groot plezier vond om dit boek te lezen. Ik geef dit boek 4 sterren en een groene duim!
VM van Erp - van Dijk las De bekentenissen van Frannie Langton van Sara Collins
Korte inhoud: Londen, begin 19e eeuw. In de gevangenis en in afwachting van haar onvermijdelijke doodstraf schrijft de op Jamaica in slavernij geboren Frannie haar memoires om zich te kunnen herinneren of ze haar geliefde meesteres inderdaad gedood heeft.
Mening: Wie of wat was Frannie Langton? Slavin, verleidster, slachtoffer of moordenares? Aan de lezer om het oordeel te vellen en dat is een lastige taak met vele mogelijke uitkomsten. Dit boek is het verhaal van Frannie Langton, dat zij in de gevangenis schrijft aan haar verdediger Pettigrew om erachter te komen wat er nu precies is gebeurd tot aan het moment dat haar werkgevers vermoord werden aangetroffen. Een afstandelijk verteld, maar indringend verhaal over slavernij, afgewisseld met getuigenverklaringen uit de rechtbank. Hiermee krijgt het boek een stevige structuur en het geeft een idee van de maatschappelijke verhoudingen in die tijd. Een verhaal waarvan de rillingen je soms over de rug lopen. Fictief, maar het zou zomaar werkelijk gebeurd kunnen zijn. Geen ontspannende lectuur, maar een onthutsend relaas over slavernij, verpakt in een spannende thriller. Mij heeft het omver geblazen en ik ben er stil van. Een overtuigende vier sterren waardering voor dit debuut van Sara Collins.
Dit waren de tweede tien duimpjes voor deze ronde. Zitten er boeken tussen die je gelezen hebt en ben je het met de beoordelingen eens? Welk boek wil je nu absoluut gaan lezen? Laat het weten.
Bedankt Maartje, Evelien Walravens, Lieve F, Esther Jansen, Hugo van der Wildt, Lizzie, Joella van den Broek, Amarins, Riet en VM van Erp - van Dijk voor jullie enthousiaste input!
Wil je de vijf blogs uit de eerste en tweede lichting nog een keer lezen, dan kan dat uiteraard. Hier vind je ze: #1, #2, #3, #4 en #5.
Groetjes,
Joyce, namens de Thriller Club
