Een mooi verhaal!

Toen haar moeder overleed, dacht Lisanne van Sadelhoff (1989) als een typisch kind van haar generatie: er is vast wel een handboek met een helder stappenplan waardoor ik rouwen snel van mijn to-do-list kan schrappen. Guess what: dat was er niet.
Wat er wel was: vrienden die zich prompt tot rouwdeskundigen ontpopten en haar liefdevol bombardeerden met wijsheden en clichés.
Soms schrok ze van wat ze zeiden (“Gelukkig heb je de herinneringen nog’), of was het simpelweg te pijnlijk (“Ik hoop dat je moeder rustig is gestorven’ NEE!!!), een andere keer hielp zo’n opmerking haar juist de dag door te komen (“Je moeder is elke traan waard’).
Het cliché dat Van Sadelhoff kan onderschrijven: “Elk rouwproces is uniek’.
Je bent jong en je rouwt wat is daarom geen handleiding, maar een goudeerlijk boek dat pijnlijk duidelijk maakt dat alles beter is dan zwijgen.

Dit boek kreeg ik na het winnen van een winactie via Hebban. Ik had meegedaan aan deze actie, omdat ik erg benieuwd was naar Lisannes verhaal. Een aantal jaar geleden heb ik de opleiding gedaan van kindercoach en hier leer je over hoe om te gaan met rouwverwerking. Maar zoals Lisanne zegt: er is geen bepaalde manier voor hoe je je verdriet moet verwerken. Er is niet een bepaald stappenplan dat je moet voltooien om klaar te zijn met rouwen.

Het verhaal van Lisanne is goed geschreven. Het is eerlijk en oprecht; Lisanne neemt geen blad voor de mond. Ondanks dat het een zwaar thema is, zijn de beschrijvingen heel luchtig en ook wel grappig. Toen haar moeder net was overleden, schreef ze er als volgt over: ” De huisarts kwam ook – die moest vaststellen dat we mama niet eigenhandig om zeep hebben geholpen”. Het is een heel verdrietig verhaal, maar door het lezen van het boek ervaar je het niet altijd als een verdrietig verhaal.

Het boek is leuk opgezet. Elk hoofdstuk heeft als titelnaam een uitspraak van wat mensen tegen haar zeiden. Dit is dan uitgewerkt in een kort hoofdstuk. Ik vond het fijn dat de hoofdstukken niet al te lang waren. Ik kon het boek snel even aan de kant leggen.

Ondanks dat ik zelf nog niet in zo’n situatie heb gezeten dat ik iemand van dichtbij heb verloren, kon ik me goed in Lisanne inleven. Ik heb van het mooie verhaal genoten. Het lijkt me best een zwaar thema om over te schrijven, maar Lisanne heeft het op een hele luchtige manier gebracht. Dit heeft ervoor gezorgd dat het boek gemakkelijk te lezen is. Ik geef het boek daarom vier sterren.