Lang leve publieksarcheologie!

De jurk van Texel van Olga Hoekstra vertelt twee verhalen die verband houden met een jurk op de zeebodem in een wrak bij Texel gevonden. De ene speelt zich in 1652, met Elisabeth als hoofdpersonage, voor wie de jurk bestemd is. Het andere verhaal is die van Emilie, archeoloog in textiel gespecialiseerd, die onderzoek doet naar de jurk. Niet alleen de jurk is een verbindend element tussen de twee vrouwen, liefde, de positie van de vrouw in de samenleving en de relatie met je ouders spelen ook een belangrijke rol.

Het genre van het boek bevindt zich tussen historische roman en feelgood. In een verhalende en beeldende schrijfstijl vertelt de auteur over het leven van de twee vrouwen en de mensen om hen heen. Het boek leest makkelijk en het verhaal weet je te pakken. Het gekozen onderwerp vind ik fantastisch, namelijk een vondst uit eigen bodem, die niet beland is in een van de grootste musea van het land. Wat fijn om iets lokaal, kleinschalig en met redelijk doorsnee personages te mogen lezen.

Olga Hoekstra heeft eerder Young Adult boeken geschreven onder het pseudoniem Lis Lucassen, deze heb ik niet gelezen dus De jurk van Texel is mijn eerste ontmoeting met deze auteur. Ik ben zeer enthousiast over de manier waarop Olga Hoekstra publieksarcheologie in het zonnetje zet. Dat vind ik ontzettend goed bedacht van haar, want zo bewijst ze dat je kan een verhaal schrijven die vrij makkelijk te lezen is, met actuele maatschappelijke thema’s - zoals liefde, de emancipatie van de vrouw, mantelzorg, carriere maken - én de lezer de geschiedenis van het eigen land laten ontdekken. Mijn inziens laat ze zien dat geschiedenis en archeologie helemaal niet saai hoeven te zijn. Allerlei instanties die zich afvragen hoe jongeren naar het museum trekken en hun interesse in cultuur wekken, zullen het goed doen om in gesprek te gaan met auteurs als Olga Hoekstra en hun werk bekender maken. Zo bereik je denk ik veel meer mensen dan het een of andere “expert in een keurig pak” in te schakelen voor een rapport dat uiteindelijk in een la belandt… en door weinig gelezen zal worden.

Het was in ieder geval een prachtige leeservaring. Wie geobsedeerd door de jurk raakt kan nog volop informatie op internet vinden, waaronder een documentaire, en naar Texel reizen om de jurk in het echt te bewonderen in Museum Kaap Skil.

En nu maar hopen dat Olga Hoekstra op een andere archeologische vondst stuit en een nieuw boek gaat schrijven!