Indrukwekkend!

Wow. Wat een boek. De titel is shockerend, de inhoud rauw en onthullend. Maar bovenal vertelt Jennette eerlijk en open over haar verleden, acteercarrière en relatie met haar familie. ‘Ik ben blij dat mijn moeder dood is’ vertelt het verhaal van een actrice die geen actrice wilde zijn, de toxische band met haar moeder en alle gebeurtenissen die je vormen tot wie je bent. Ik ben erg onder de indruk van dit boek en heb hem dan ook beoordeeld met vijf sterren.

Jennette McCurdy was zes jaar oud toen ze haar eerste acteerauditie deed. Het was haar moeders droom dat haar enige dochter een ster zou worden, en Jennette had er alles voor over om haar moeder gelukkig te maken. Ze ging dan ook mee in al haar moeders manipulatieve grillen, ook in wat haar moeder ‘caloriebeperking’ noemde: weinig eten en zichzelf vijf keer per dag wegen. Zo ontstond er tussen hen een vreemde dynamiek, waarin haar moeder Jennette onder andere tot haar zestiende hoogstpersoonlijk onder de douche zet en ongevraagd bij haar intrekt als ze eindelijk op zichzelf gaat wonen.

Jennette werd bekend bij het grote publiek als Sam uit iCarly en Sam&Cat. Dat er achter de blonde, sarcastische Sam een doodongelukkige actrice zou zitten, had ik niet verwacht. Nog onverwachter vond ik de openhartigheid van Jennette in dit boek. Ze vertelt openlijk over haar jarenlange strijd met voedsel en alcohol en spreekt openhartig over enkele bekende collega’s en vrienden. Jennette geeft echt een inkijkje in haar leven, van kind tot nu, en alle strubbelingen waarmee ze te maken heeft (gehad).

Jennette vertelt uitgebreid over het ontstaan en verloop van haar eetstoornissen en de rol die haar moeder daarin gespeeld heeft. Een trigger warning is daarbij wel op zijn plek, want ik kan mij voorstellen dat als je hier zelf mee te maken hebt (gehad), de beschrijvingen van Jennette best als heftig kunnen worden ervaren. Jennette legt scherp uit hoe ze haar eetstoornis veracht, maar ook waarom ze niet zomaar kan stoppen met letten op haar voedingspatroon. Dit laat duidelijk zien dat je niet zomaar een stoornis ontwikkelt en hem (helaas) ook niet zomaar weer kwijt bent.

Ook liefde komt terug in het boek, zoals haar gedwongen eerste kus met een mede-acteur en enkele mislukte relaties.Ik voelde oprecht medelijden met haar, want deze vrouw had zich onder andere omstandigheden vast heel anders ontwikkeld. Als je Jennettes verhaal leest, wens je haar zoveel meer geluk en rust dan ze ervaren heeft tot nu toe.

Een groot deel van het boek draait om Jennette en de band met haar moeder. Deze band is toxisch, manipulatief en vreemd: aan de ene kant begrijpen Jennette en haar moeder Deb elkaar heel goed en steunen ze elkaar door dik en dun, aan de andere kant maakt Deb duidelijk misbruik van haar dochter. Hoewel je als lezer al vrij snel door hebt dat de band tussen Deb en Jennette niet gezond is, begreep ik ook dat dit voor een kind heel anders over moet zijn gekomen en dat Jennette ook niet zomaar afstand van haar moeder wilde doen. Want naast de manipulatie en overheersende rol van haar moeder, is Deb ook ongeneeslijk ziek (waar ze ook weer geregeld misbruik van maakt) en weet het hele gezin dat haar leven eindig is. Ook de geldzorgen binnen het gezin en de liefdeloze relatie tussen de ouders van Jennette maakten de situatie er niet makkelijker op. Dit maakte de band tussen moeder en dochter extra gecompliceerd.

Ondanks de heftige onderwerpen in dit boek, schrijft Jennette met veel vaart, maar bovenal met veel humor over al haar ervaringen. De korte hoofdstukken beschrijven flarden van momenten uit het leven van Jennette en met haar scherpe dialogen en kleine grapjes tussendoor leest het verhaal als een trein. Ik heb het boek dan ook in 1,5 dag uitgelezen.

Kortom: ‘Ik ben blij dat mijn moeder dood is’ is een heel bijzonder boek met een heftig verhaal. Ondanks de zware onderwerpen weet Jennette het verhaal luchtig te houden met humor en een vlotte schrijfstijl en toch leef je intens met haar mee. Of je nu vroeger iCarly gezien hebt of niet, het verhaal van Jennette is er eentje om gelezen te worden door iedereen. ‘Ik ben blij dat mijn moeder dood is’ krijgt van mij dan ook vijf dikverdiende sterren!