Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Het zomerhuis wordt toch nog een page-turner

Anita Larkens 04 december 2005
zonder dat het echt spannend is.,

Enigszins bevooroordeeld (in positieve zin) begon ik aan Het zomerhuis van Margaret Leroy. Jaren geleden las ik Leroy's De nieuwe minnaar, een psychologische thriller à la Nicci French (vond ik persoonlijk). Het probleem van een goed boek is de verwachting die het schept. De opvolger, Kaarten uit Berlijn was weliswaar goed, maar haalde het niet bij het debuut. Hoopvol dook ik in Het zomerhuis. De achterflap beloofde opnieuw een broeierige (ditmaal buitenechtelijke) affaire, met een grillige, maar o zo aantrekkelijke man.


Ze kan het goed, Margaret Leroy, het beschrijven van het vleselijke verlangen. De enorme worsteling tussen het burgerbestaan (cq. een goede moeder/echtgenote/huisvrouw zijn) en allesverslindende passie zal vooral de vrouwelijke lezers aanspreken. De dochters in Leroy's boeken (hoewel ze steeds andere namen hebben) groeien mee met de jaren. Op zich is dat handig, omdat Leroy uit haar eigen leven kan putten. Aan de andere kant word je als lezer een beetje moe van dat getuttel en gefruttel, omdat het is alsof je in de keuken van Leroy kijkt.


Misschien is dat gelijk het grootste bezwaar van het boek. Was De nieuwe minnaar nog origineel en verrassend, Het Zomerhuis is dat allang niet meer. Het is min of meer een slecht aftreksel van De nieuwe minnaar, alleen zijn de dames wat ouder geworden. En als ik dan ook nog over Will's en Molly's struikel, namen die ook in de Nicci French boeken gebruikt worden, is Leroy's eigen stem een beetje zoek. Wat ook zoek is, is echte spanning. Niet voor niets wordt er op
de omslag gesproken over 'roman'. Stiekem vraag ik mij af of Margaret Leroy het zusje van Nicci Gerrard is. Want buiten dat die laatste hele vergelijkbare romans schrijft (los van husband Sean), heeft Leroy iets in haar woorden gestopt waardoor je blijft lezen. Het zomerhuis wordt dan toch nog een page-turner, zonder dat het echt spannend is. Waarom, vraag je je af. Het kan de seksuele drift van de Ginny - het hoofdpersonage - zijn die je voortdrijft. Of de ontmaskering van de man bij het zomerhuisje, de moordenaar van een jonge vrouw. Misschien wil je als lezer gewoon weten voor wie Ginny uiteindelijk kiest. Of voor wát, beter gezegd: haar hoofd of haar hart.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anita Larkens