“We zijn slachtoffer geworden van ons eigen succes”

“We zijn slachtoffer geworden van ons eigen succes”

De edele kunst of not giving a fuck is een zelfhulpboek dat niet bang is om de lezer hard aan te pakken. Met uitspraken als ‘je bent niet speciaal’ en ‘je denkt dat je recht hebt op van alles, maar dat is niet zo’ houdt de schrijver je de harde waarheid voor. Dit is nodig om weer terug tot de kern te komen. Hij zet je even weer met beide benen op de grond en laat je zelf bepalen wat jij nu echt belangrijk vindt, waar jij een fuck om zou moeten geven. Want problemen zullen er altijd zijn, hoe goed je het ook voor elkaar lijkt te hebben. Jij moet kiezen welke gevecht je het waard vindt om te vechten. En dat alleen jij verantwoordelijk bent voor jouw problemen, ook al heb je ze zelf niet veroorzaakt. Het klinkt allemaal wat zwartgallig, maar dit boek heeft ook een goede dosis humor en sarcasme. Ik hou er wel van, maar deze manier van spreken/schrijven moet je wel liggen. Ik kan me voorstellen dat dit boek voor sommige mensen te grof is. Af en toe vond ik het verhaal onsamenhangend. De schrijver springt soms van de hak op de tak met verschillende theorieën.

Maar ik vond het boek erg inzichtelijk. Ik was het zeker eens met de besproken theorieën en vond de voorbeelden erg verhelderend. Het leert je om dicht bij jezelf te blijven en niet je geluk te laten afhangen van anderen. Dit soort zelfhulpboeken zijn naar mijn mening vaak wat zweverig en laten je geloven dat je alles kan doen en bereiken. De edele kunst of not giving a fuck schopt dit niet volledig onderuit, maar geeft je er wel een realistische blik op. Je kan niet altijd alles hebben en een ultiem gelukkig leven zonder problemen is onbereikbaar. Je moet er dus het beste van maken en kiezen waar je je energie in steekt.