Lezersrecensie
Reconstructie gruwelijke roofmoord
Nog aarzelde Daniel. Toen ging hij naar binnen.
Oom Daniel toch.
Chris De Stoop is een Vlaamse journalist en auteur van spraakmakende boeken. Zijn werk is bekroond met vele publieks-, journalistieke en literaire prijzen. In zijn debuut Ze zijn zo lief, meneer (1992) beschreef hij de internationale vrouwenhandel van binnenuit. Het vervolg Zij kwamen uit het Oosten verscheen twaalf jaar later. In Vrede zij met u, zuster (2010) schreef hij als eerste over de Belgische jihadisten die naar Syrië en Irak reisden. Dit is mijn hof (2015) is zijn aangrijpende relaas over de teloorgang van het boerenland. Even indrukwekkend is Wanneer het water breekt (2019) over het lot van bootvluchtelingen.
De Stoops boeken onderscheiden zich op literair-journalistiek vakgebied door verdieping en persoonlijk drama.
Niet anders is het in zijn meest recente werk Het boek Daniel, waarin de auteur de gruwelijke roofmoord op zijn oom Daniel reconstrueert. In een uithoek van Wallonië, waar het platteland nog enigszins standhoudt, brandt diens oude vierkantshoeve af. In het puin wordt het lijk van de bejaarde boer aangetroffen. In de daaropvolgende weken wordt een van de moord verdachte jeugdbende uit hetzelfde dorp opgerold. De Stoop, geschokt door de dood van zijn oom, pleit zelf namens de familie in de rechtszaak, op zoek naar gerechtigheid. Na het proces gaat hij een stapje verder: hij gaat de confrontatie aan met de jonge daders.
De wijze waarop De Stoop zowel persoonlijk als journalistiek de lange weg naar eerherstel van zijn oom reconstrueert, verdient groot respect. Terwijl de lezer in alle hevigheid woede en onrechtvaardigheid voelt, stelt de auteur zich uiterlijk rustig en beheerst op richting daders en andere betrokkenen. Het is zijn verdienste dat hij daarbij zijn persoonlijke emotie overstijgt maar deze niettemin diep bij de lezer laat binnenkomen. Het boek Daniel beklijft wel even, wat precies de bedoeling is. Chris De Stoop haalt zijn oom Daniel uit de anonimiteit en geeft hem gerechtigheid, zonder te eisen, zonder per se de hangjongeren te slachtofferen. Dan ben je niet alleen een groot auteur, maar ook een groot mens.
Misschien is dit nog de beste plek voor Daniel, eenzelvige telg van een bijna uitgestorven soort, hier in de armengrond, buiten het ommuurde kerkhof, vrij en afgezonderd, uit de wind, tegen de oude gevel van de Tempelhoeve, dicht bij het Spierkanaal, en aan de overkant de grond waar hij geboren en gestorven is.
Ook geschreven voor literair genootschap EindigLaagland
Oom Daniel toch.
Chris De Stoop is een Vlaamse journalist en auteur van spraakmakende boeken. Zijn werk is bekroond met vele publieks-, journalistieke en literaire prijzen. In zijn debuut Ze zijn zo lief, meneer (1992) beschreef hij de internationale vrouwenhandel van binnenuit. Het vervolg Zij kwamen uit het Oosten verscheen twaalf jaar later. In Vrede zij met u, zuster (2010) schreef hij als eerste over de Belgische jihadisten die naar Syrië en Irak reisden. Dit is mijn hof (2015) is zijn aangrijpende relaas over de teloorgang van het boerenland. Even indrukwekkend is Wanneer het water breekt (2019) over het lot van bootvluchtelingen.
De Stoops boeken onderscheiden zich op literair-journalistiek vakgebied door verdieping en persoonlijk drama.
Niet anders is het in zijn meest recente werk Het boek Daniel, waarin de auteur de gruwelijke roofmoord op zijn oom Daniel reconstrueert. In een uithoek van Wallonië, waar het platteland nog enigszins standhoudt, brandt diens oude vierkantshoeve af. In het puin wordt het lijk van de bejaarde boer aangetroffen. In de daaropvolgende weken wordt een van de moord verdachte jeugdbende uit hetzelfde dorp opgerold. De Stoop, geschokt door de dood van zijn oom, pleit zelf namens de familie in de rechtszaak, op zoek naar gerechtigheid. Na het proces gaat hij een stapje verder: hij gaat de confrontatie aan met de jonge daders.
De wijze waarop De Stoop zowel persoonlijk als journalistiek de lange weg naar eerherstel van zijn oom reconstrueert, verdient groot respect. Terwijl de lezer in alle hevigheid woede en onrechtvaardigheid voelt, stelt de auteur zich uiterlijk rustig en beheerst op richting daders en andere betrokkenen. Het is zijn verdienste dat hij daarbij zijn persoonlijke emotie overstijgt maar deze niettemin diep bij de lezer laat binnenkomen. Het boek Daniel beklijft wel even, wat precies de bedoeling is. Chris De Stoop haalt zijn oom Daniel uit de anonimiteit en geeft hem gerechtigheid, zonder te eisen, zonder per se de hangjongeren te slachtofferen. Dan ben je niet alleen een groot auteur, maar ook een groot mens.
Misschien is dit nog de beste plek voor Daniel, eenzelvige telg van een bijna uitgestorven soort, hier in de armengrond, buiten het ommuurde kerkhof, vrij en afgezonderd, uit de wind, tegen de oude gevel van de Tempelhoeve, dicht bij het Spierkanaal, en aan de overkant de grond waar hij geboren en gestorven is.
Ook geschreven voor literair genootschap EindigLaagland
3
7
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anneke Gieling
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
