Lezersrecensie
Kansarm en crimineel in Amsterdam Nieuw-West
Gelezen worden voelt fijn, kan ik u vertellen (Walter van den Berg)
Toen in februari 2016 zijn boek Schuld het Boek van de Maand werd bij De Wereld Draait Door, stak Walter van den Berg zijn blijdschap niet onder stoelen of banken. Lachen is bij hem een 'zenuwenreactie', maar nooit eerder heeft hij zo hard 'gezenuwlachen', zoals hij het zelf verwoordt. Later thuis gaat de champagne open. “Blij zijn met gelezen worden kan vast mal overkomen, of arrogant, of te gretig, maar ik ga dat later allemaal nog eens goed onderzoeken, en voor nu accepteer ik even dat ik er blij van word”, aldus de auteur.
Naast romanschrijver is Van den Berg copywriter/webredacteur. Ook publiceert hij kortverhalen en draagt hij bij aan diverse bloemlezingen. In 2004 debuteerde hij met De hondenkoning, een verontrustende roman over het troosteloze leven in de achterstandswijk Amsterdam Nieuw-West. In 2007 volgde West, het schrijnende verhaal over de broers Cor en Ron die opgroeien in het grauwe Osdorp van de jaren tachtig en negentig van de twintigste eeuw. Het daaropvolgende Van dode mannen win je niet (2013) is een op Van den Bergs jeugd geïnspireerde roman over huiselijk geweld, waarvoor hij in de huid kroop van zijn gewelddadige stiefvader.
En nu dus zijn vierde boek, Schuld, waarin hij de personages Cor en Ron uit West laat terugkeren. De eerste zin is al bijna legendarisch, maar verdient het om hier te worden herhaald: “Mijn broer had nog gezongen op de avond dat hij iemand doodsloeg.” Een grootse openingszin als die van een thriller en een die aanmoedigt om verder te lezen. Maar Schuld is geen thriller. Het boek is een even meedogenloze als aangrijpende roman. Zoals in Van den Bergs eerdere werken belanden we in een wereld van sociale onderklassen, een milieu van losers en stuurloze personages die zich bezighouden met dubieuze, criminele en gewelddadige activiteiten. Cor heeft zich min of meer ontworsteld aan dit milieu, terwijl Ron en diens zestienjarige zoon Kevin de verkeerde keuzes blijven maken.
De auteur weet waar hij het over heeft, hij groeide immers op in de buurt ‘West’. Maar hem lukte het wél om het leven in deze achterstandswijk los te laten. Het is dus niet vreemd dat de sfeer en de personages oprecht en authentiek aanvoelen en de auteur met mildheid over zijn personages kan vertellen. In Schuld draait het om de worsteling van het ‘moeten ontvluchten’, het schuldgevoel en de grote emoties die daarbij komen kijken. Niemand anders dan Van den Berg had deze gevoelens en de voor hem zo bekende kansarme kringen en criminele invloedssferen zo beeldend en treffend kunnen verwoorden.
Ook geschreven voor Literair genootschap “eindig laagland”.
Toen in februari 2016 zijn boek Schuld het Boek van de Maand werd bij De Wereld Draait Door, stak Walter van den Berg zijn blijdschap niet onder stoelen of banken. Lachen is bij hem een 'zenuwenreactie', maar nooit eerder heeft hij zo hard 'gezenuwlachen', zoals hij het zelf verwoordt. Later thuis gaat de champagne open. “Blij zijn met gelezen worden kan vast mal overkomen, of arrogant, of te gretig, maar ik ga dat later allemaal nog eens goed onderzoeken, en voor nu accepteer ik even dat ik er blij van word”, aldus de auteur.
Naast romanschrijver is Van den Berg copywriter/webredacteur. Ook publiceert hij kortverhalen en draagt hij bij aan diverse bloemlezingen. In 2004 debuteerde hij met De hondenkoning, een verontrustende roman over het troosteloze leven in de achterstandswijk Amsterdam Nieuw-West. In 2007 volgde West, het schrijnende verhaal over de broers Cor en Ron die opgroeien in het grauwe Osdorp van de jaren tachtig en negentig van de twintigste eeuw. Het daaropvolgende Van dode mannen win je niet (2013) is een op Van den Bergs jeugd geïnspireerde roman over huiselijk geweld, waarvoor hij in de huid kroop van zijn gewelddadige stiefvader.
En nu dus zijn vierde boek, Schuld, waarin hij de personages Cor en Ron uit West laat terugkeren. De eerste zin is al bijna legendarisch, maar verdient het om hier te worden herhaald: “Mijn broer had nog gezongen op de avond dat hij iemand doodsloeg.” Een grootse openingszin als die van een thriller en een die aanmoedigt om verder te lezen. Maar Schuld is geen thriller. Het boek is een even meedogenloze als aangrijpende roman. Zoals in Van den Bergs eerdere werken belanden we in een wereld van sociale onderklassen, een milieu van losers en stuurloze personages die zich bezighouden met dubieuze, criminele en gewelddadige activiteiten. Cor heeft zich min of meer ontworsteld aan dit milieu, terwijl Ron en diens zestienjarige zoon Kevin de verkeerde keuzes blijven maken.
De auteur weet waar hij het over heeft, hij groeide immers op in de buurt ‘West’. Maar hem lukte het wél om het leven in deze achterstandswijk los te laten. Het is dus niet vreemd dat de sfeer en de personages oprecht en authentiek aanvoelen en de auteur met mildheid over zijn personages kan vertellen. In Schuld draait het om de worsteling van het ‘moeten ontvluchten’, het schuldgevoel en de grote emoties die daarbij komen kijken. Niemand anders dan Van den Berg had deze gevoelens en de voor hem zo bekende kansarme kringen en criminele invloedssferen zo beeldend en treffend kunnen verwoorden.
Ook geschreven voor Literair genootschap “eindig laagland”.
4
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anneke Gieling
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
