Prachtig en indrukwekkend

Chaos

Elsbeth de Jager

Chaos was het tweede boek dat ik tijdens mijn vakantie in een paar uur uitlas. Ook dit verhaal was een kwestie van beginnen en niet meer stoppen. Net als bij Hitte van Lis Lucassen was het een combinatie van een hele fijne schrijfstijl en personages waar je geen afscheid van wilde nemen.

Lara zakt steeds dieper weg in haar relatie met Rutger. Ze voelt dat er iets niet juist is, maar ze kan haar vinger er niet op leggen, wat dat ‘iets’ nou precies is. Al haal gesprekken met Rutger over haar twijfels, slaat hij af. Volgens hem is er niets mis, en gaat alles precies zoals het hoort.
Om zichzelf wat ruimte te gunnen, gaat Lara naar Texel waar ze de vrijgevochten Marius ontmoet. Hij is zo anders dan Rutger en met hem lijkt alles wel te kloppen. Hij heeft alleen één nadeel: hij wil zich niet meer binden. Eenmaal thuis probeert Lara om haar relatie weer nieuw leven in te blazen, maar Rutger lijkt steeds verder van haar vandaan te drijven. Als ze er eenmaal achter komt waarom dat is, stort haar leven in. Vooral als blijkt dat ze voor altijd met elkaar verbonden zullen zijn.

De kracht van Chaos zit in hoe Elsbeth de Jager de emoties van Lara heeft weten te omschrijven. Je voelt haar onmacht en onzekerheid zo sterk, dat het bijna is alsof je het zelf meemaakt. Wat ik ook heel goed vond is dat Lara niet ‘sociaal verantwoord’ reageert. Ze is boos op Rutger en terecht. Daar handelt ze ook naar en dat maakt haar een echt persoon.

Een ander aspect waardoor Chaos niet weg te leggen is, is de luchtige schrijfstijl en de herkenbare situaties. Hoewel Elsbeth de Jager haar personages een aantal heftige problemen voorschotelt, behandelt ze het wel op een juiste manier waardoor het niet te zwaar wordt. Op de cover staat niet voor niets ‘Grappig en ontroerend. Al in tijden niet meer zo met een personage meegeleefd als met Lara’ (Aline Wijnen - auteur ‘Liefde met gebruiksaanwijzing’ en ‘Halsoverkop’. Een quote waar ik me ook met volle sterkte bij aansluit.

Chaos is een prachtig en indrukwekkend verhaal met een niet alledaags thema, maar wel eentje die misschien bij heel veel stellen onder de oppervlakte meer kapot maakt dan hen lief is. Het laat zien hoe mensen zichzelf, maar ook anderen tekort kunnen doen door op veilig te spelen. Ik vind het knap hoe Lara uiteindelijk toch toestaat rimpels te creëren in haar leven.