Not bad, just okay

Mona Kasten, vlogt, blogt, leest en schrijft. Met Begin again kwam haar langgekoesterde droom uit: een eigen boek. Het belooft het eerste deel van een serie te worden en is volgens kenners vergelijkbaar met een serie als ‘After’. Anna Todd, schrijfster van deze populaire reeks, staat zelfs met haar quote op de voorkant:

‘Lachen, huilen en verliefd worden. Mona Kasten heeft een boek geschreven dat je niet kunt wegleggen.’

Allie Harper is klaar voor een nieuwe start. Ze heeft niet alleen haar naam veranderd, maar ook haar uiterlijk. Ze is vertrokken naar Oregon, kilometers bij haar oude leventje in Denver vandaan. Niets staat haar nog in de weg om opnieuw te beginnen. Behalve geschikte woonruimte. Na een aantal mislukte bezichtigingen en een horror hostel is haar hoop gevestigd op een kamer bij ene K. White. Het appartement is een pareltje, maar de bewoner iets minder, qua gedrag dan. 

Kaden White is ontzettend sexy, maar ook een klootzak. Eigenlijk wil hij geen vrouw als huurder, maar als de andere kandidaat onverhoopt afzegt, neemt hij Allie toch aan. Onder bepaalde voorwaarde: niet praten over vrouwenproblemen, geen commentaar als hij iemand meeneemt en absoluut geen fysiek contact. Oh, en de badkamer heeft geen slot. Of ze zich allebei wel aan de regels kunnen houden is nog maar de vraag. 

Begin again is echt een ‘easy read’. Kasten heeft een vlotte schrijfstijl, de hoofdstukken zijn relatief kort en zijn zo opgebouwd dat je telkens weer eindigt met een nieuwe vraag, net op het moment dat de vorige beantwoord leek te zijn. Daarnaast is er natuurlijk het element van twee hoofdpersonages die nader tot elkaar proberen te komen, maar die allebei nog het een en ander uit hun verleden moeten verwerken alvorens ze echt opnieuw kunnen beginnen met hun leven. Stukje bij beetje kom je meer over ze te weten en besef je hoe dat hun gedrag verklaart. 

‘Je bent niet kapot, Kaden. Alleen een beetje verbogen. En het is niet zo dat het niet meer te repareren valt.’ 

Begin again lijkt alle elementen te bevatten van een goed verhaal, en in principe is dat het ook, maar het springt er niet echt uit of pakt je bij de kladden. Dat komt grotendeels doordat de chemie tussen de twee hoofdpersonen op twee gedachten lijkt te hinken. Aan de ene kant is het een alles-of-nietsrelatie, waarin ze elkaar bijna bespringen om het volgende moment elkaar weer te haten, en aan de andere kant is het een soort vriendschap die langzaam moet opbloeien met het verlangen naar meer. Dat spreekt elkaar tegen, en maakt het gedrag van beiden erg wispelturig. Hier en daar lijkt het zelfs alsof ze ‘moeilijk’ doen omwille van het verhaal. Dat maakt met name Allie niet heel sympathiek en Kaden bij vlagen zelfs ongeloofwaardig.

Daarnaast wordt de aanloop naar het cruciale moment uit het verleden tamelijk opgeblazen. Vooral bij Allie lijkt het dat de auteur in eerste instantie iets heel anders in gedachten had, maar toen toch een stapje terug deed. Hierdoor komt de onthulling wat lauw uit de hoek, wat heel jammer is, want het is een heftig onderwerp waar terecht aandacht aan besteed wordt. Alleen komt het nu niet zo goed over. Ook Kadens verhaal wringt hier en daar. Zeker met oog op zijn regels. 

Dat terzijde is Begin again gewoon een fijn verhaal, met een flinke dosis humor en, ondanks de wispelturigheid, een liefdesverhaal. Een boek dat een glimlach op je gezicht brengt en hoofdpersonages waarvan je hoopt dat ze eindelijk opnieuw kunnen beginnen. Met elkaar, nu ze beseffen dat ze allebei ‘not broken, just bent’ zijn. Het boek is vertaald door Sylvia Wevers.