Prachtig, licht poëtisch boek; wel met verhaallijnen die erg verschillend zijn en wat extra's van de lezer vragen

Er stromen rivieren in de lucht is een mooi en goed geschreven boek met een veelheid aan ver uiteenliggende verhaallijnen die elkaar lichtjes raken: thematisch (water, Mesopotamië), objecten (tabletten met inscripties) en in levens: de personen in de verhaallijnen hebben ergens een linkje met mensen uit de andere verhalen, maar vaak wel gescheiden in de tijd.

Tegelijkertijd is het wel een kwestie van flink je kop er bij houden; doordat de verhaallijnen zo verschillen is de overgang van het ene naar het andere verhaal vaak een flinke overgang. Het maakt ook dat de diepgang van de verhaallijnen en karakters soms wat oppervlakkig blijven. En als het ergens toch lukt om mooie diepgang te realiseren (en dat gebeurt zeker af en toe), spring je er weer uit om eerst weer veel tijd aan andere verhaallijnen te besteden. Dit is wel een beetje het nadeel van deze opzet.

Dat neemt niet weg dat Elif Shafak wonderschoon kan schrijven! Met een permanent licht poëtische ondertoon meandert ze door de verhalen, waarbij het perspectief van een waterdruppel regelmatig terugkomt en dat niet zweverig of vaag is, omdat het heel goed past in het boek. Dat doet ze erg knap. Al met al heb ik het boek met plezier gelezen, maar denk ik wel dat er met wat stevigere redactie wat te winnen is. Drieënhalve ster, naar boven afgerond.