Kleurrijke duisternis

Shehan Karunatilaka schreef drie romans en een kinderboek, met De zeven manen van Maali Almeida won hij de Booker Prize.

Maali Almeida, bij leven fotograaf, heeft na zijn dood zeven manen (dagen) de tijd om uit te zoeken wie hem gedood heeft en het bewijsmateriaal, zijn foto’s van politieke afrekeningen te laten opsporen en veiligstellen door mensen die wel nog leven.
In dit magisch-realistische verhaal figureren de meest kleurrijke doden, geesten en wezens, in een gitzwarte maar ook kleurrijke schets van een verscheurd Sri Lanka.

Je wordt meegezogen in een hallucinante koortsdroom waarbij je goed moet opletten, ook door het bijzondere vertelperspectief, het is geschreven in de tweede persoon. Het verhaal is huiveringwekkend en absurd, met fijne zwarte humor doorspekt. Maali is een toeschouwer waardoor je eerst wat afstandelijk naar het verhaal kijkt, maar naarmate de eerste manen voorbijgaan wordt je steeds sneller meegenomen in zijn ontwikkeling en zie je een andere, minder egocentrische en meer zachtere kant van de hoofdpersoon.

Het is een bijzonder doorwrocht werk met detective elementen, dat de zinloosheid van conflicten en burgeroorlogen op een originele manier laat zien maar ook blijft nazinderen en je laat nadenken over de betekenis van het leven, of het ontbreken daarvan, over leven en dood en leven na de dood.