Superheld zonder cape

Piet Baete schreef met ‘Superhelden sterven niet’ het tweede deel van zijn Noodlot serie. De boeken zijn apart te lezen, het zijn afzonderlijke verhalen. Centraal staat telkens een noodlottige gebeurtenis.

In dit boek is er eindelijk eens geen stereotype superheld, maar een bijzondere, overmoedige en impulsieve jongen die het op zijn manier goed probeert te doen tijdens een verschrikkelijke schietpartij en gijzeling op klaarlichte dag in een winkelcentrum. Met recht een noodlottige gebeurtenis. Welke schutter is hiervoor verantwoordelijk? Onderzoeksrechter Karcher bijt zich hierin vast.

Het is geen recht toe recht aan thriller met nagelbijtende spanning en plottwists, het gaat meer over Yossarian, zijn persoon, zijn gedrag en welke uitwerking dit heeft en heeft gehad op zijn ouders en zijn omgeving. De zwakbegaafdheid/bijkomende problematiek zijn mooi beschreven; de naïviteit, zijn manier van denken, het qua ontwikkeling ‘blijven hangen’ op een bepaalde leeftijd en op andere vlakken wel volwassen gevoelens te hebben. Er zaten wat verhaallijnen in die wat minder geloofwaardig op mij overkwamen, waardoor het verhaal wat kracht verloor. Mooi is het Vlaamse taalgebruik in de dialogen.
Piet Baete is naast dat hij schrijver is, statement analist (wat betekent dat hij onderzoek doet naar de verklaringen van verdachten in criminele zaken, op zoek naar misleiding) en scenarist. Uit dit boek blijkt dan ook duidelijk dat hij goed onderzoek heeft gedaan alvorens het boek te schrijven, Yossarian en zijn gedrag komen hierdoor levensecht over. De korte, vlot leesbare hoofdstukken zijn net scenes uit een serie.
Al met al een bijzonder verhaal over familie, vergeving en gerechtigheid voor lezers die niet per se op zoek zijn naar nagelbijtende spanning en het zoeken naar een dader.