De cursus

Het is een vaak gebruikt whodunitrecept; een groep mensen, door omstandigheden afgesloten van anderen en één of meer van hen worden vermoord. Elvin Post situeert het verhaal op een afgelegen eiland waar een groep mensen bijeenkomen voor een schrijfcursus. In het begin kabbelt het verhaal een beetje voort, naar het einde toe wordt het spannender.

Ik mis een beetje de uitwerking van de gruwelijke gebeurtenissen op de groep, er is wel sprake van enige angst en paniek, maar de groep blijft vrij rustig en men accepteert vrij gelaten wat er gebeurt. Je zou, omdat de personages allemaal beginnende schrijvers zijn, meer willen lezen over hun discussie over wie de dader is en meer wantrouwen onderling verwachten.

Post speelt leuk met clichés (dappere mannen, zwakke vrouwen) in deze verder vermakelijke whodunit en brengt een origineel bedachte tweede laag aan; hij schreef met dit boek, alsof hij een van de beginnende schrijvers is, een whodunit over beginnende schrijvers die willen leren een thriller te schrijven waarbij deze cursisten vervolgens gaan schrijven over een groepje mensen die een voor een worden vermoord en ze daarbij ineens zelf in een whodunit terechtkomen (snapt u het nog?).
Zou de volstrekt ongeloofwaardige reden dat de vriend van de hoofdpersoon naar het eiland komt onderdeel zijn van deze dubbele laag, zo vraag ik me af, iedere ervaren thrillerschrijver had hier iets anders voor bedacht en Elvis Post dus ook.

Al met al een leuke whodunit, met een enigszins doorzichtige plot en een leuke tweede laag.