Prettig leesbare thriller

Simone van der Vlugt, van wie maar liefst 22 van de 46 door haar geschreven boeken de Bestseller 60 hebben gehaald, heeft met De zonde waard weer een prettig leesbare thriller afgeleverd.

Op de eerste bladzijde val je meteen het verhaal binnen en lees je hoe Mariëlla (Ella) van Doornik de ontvoerde kleuter Demi Hulshof uit een geparkeerde auto meeneemt. Dat ze vervolgens niet gelijk naar de politie rijdt, geeft je direct een indicatie dat er meer aan de hand is dan een altruïstische actie van een jonge vrouw. Als de ontvoerders, Manuel Vroman en zijn nicht Melissa (Lis) Verkerk, kort daarop Ella en Demi op het spoor komen, vlucht Ella naar haar vakantiehuisje in de buurt van Beaune in Frankrijk.

Tijdens hun verblijf daar, kom je door middel van flashbacks te weten wat de drijfveer van Ella is om Demi te helpen. Want wat in eerste instantie een tweede, losstaande verhaallijn lijkt, blijkt de basis van alle ellende te zijn: Ella groeit op in een Jehova gemeenschap. Naarmate ze ouder wordt, groeit haar aversie tegen het keurslijf en haar twijfel over wat er allemaal in de naam van God gedaan en gelaten dient te worden. Ze neemt een beslissing die enorme consequenties zal hebben.

Zoals je van één van de grootste thrillerschrijfsters van Nederland mag verwachten, heeft Van der Vlugt ook voorafgaand aan dit boek gedegen onderzoek gedaan en worden de thema’s als geloof, liefde en wraak via de verschillende verhaallijnen heel secuur uitgewerkt. Via Ella weet Van der Vlugt in een paar zinnen feilloos de pijnpunten van het Jehovadom aan de kaak te stellen:

'Suze, wat voor een God scheidt ouders en kinderen, broers en zussen? Hoe kan God liefde zijn als Hij zoiets eist?'

Als je Ella gaandeweg het verhaal beter leert kennen, kun je niet anders dan sympathie voelen. Mede hierdoor worden haar motieven én haar keuzes zonder meer duidelijk, ook al zijn deze niet altijd volgens de wet. Hier is ook gelijk de link met de titel, al duurt het nog tot het eind van het boek voordat de daadwerkelijke betekenis tot je doordringt.

Dat Van der Vlugt na ruim 17 jaar als thrillerschrijfster werkzaam te zijn geweest inmiddels de juiste contacten bij justitie heeft opgebouwd, is te zien aan de zeer gedetailleerd beschreven opsporingsmethoden. Mede hierdoor komt de inspecteur van politie die belast is met het onderzoek naar de ontvoering, Ruud Brandt, heel geloofwaardig over, wat het verhaal absoluut ten goede komt.

De schrijfstijl is aangenaam; het taalgebruik is niet te ingewikkeld, dus voor een breed publiek geschikt. Het verteltempo is vlot. De korte zinnen in combinatie met de niet al te lange hoofdstukken die stelselmatig met een cliffhanger eindigen en de verschillende perspectiefwisselingen zou je denken dat het boek alle ingrediënten bevat voor een fijne thriller. Maar wellicht klopt alles net even té goed, waardoor het verhaal nooit nagelbijtend spannend wordt. Wat hierbij zeker niet helpt is het voorspelbare en enigszins afgeraffelde plot.

De zonde waard is zeker de moeite waard maar mist de subtiliteit van De reünie, de intensiteit van Op klaarlichte dag en de emotie van Schaduwzuster. En dat is jammer.