Alleen

‘Alleen’ is een psychologische thriller die onder je huid kruipt. Hetgeen Julie Meskens meemaakt is zeer realistisch, het is een verhaal wat iedereen kan overkomen, dat is beangstigend. Het is duidelijk dat het verhaal deels op waargebeurde feiten is gebaseerd, zonder in detail te treden zal iedereen dit na het lezen van dit verhaal met me eens zijn.
De zieke geest die in iemands hoofd kan sluipen is zo op het eerste gezicht niet te zien, pas als je iemand beter leert kennen komt de ware aard naar boven en ga je de tekortkomingen zien. Wanneer er liefde in het spel is duurt dat vaak nog wat langer.
Barbara De Smedt heeft met ‘Alleen’ een thriller geschreven waarin de psychologie de boventoon voert. Sluipend wordt je als lezer meegetrokken in het hoofd van een bizar persoon die alle contact met de realiteit verloren is.

Als een zwerfkat likte hij zijn wonden. Gehavend en voor altijd getekend, maar nog steeds hier.
Onkruid vergaat niet.

De Smedt heeft in haar schrijfstijl gebruik gemaakt van heden en verleden, waardoor je je tijdens het lezen goed kan inleven in de gedachtegang van verschillende personages. Elk hoofdstuk is tevens vanuit een verschillend hoofdpersoon geschreven, dit geeft een goed beeld van de gebeurtenissen die plaats hebben gevonden en hoe die afzonderlijk werden herbeleefd.
Het is een goed doordacht verhaal waarin de nieuwsgierigheid het wint van de spanning.
Soms gaat het even traag en wil je het verhaal een duwtje geven, maar net voordat dat nodig is wordt er gas gegeven.
De ontknoping is niet geheel verrassend maar dat is in dit boek ook niet het doel, het gaat om de weg ernaar toe. Daarin wil ik zeker benoemen dat het verhaal ook een trieste kant heeft, deze emoties geven het spanningselement een extra dimensie en zijn van toegevoegde waarde voor de psychologische diepgang.

Originaliteit: 4
Schrijfstijl: 4
Psychologie: 5
Leesplezier: 4
Spanning: 4
Plot: 4

‘Alleen’ krijgt van mij een mooie 4 sterren.