Mooi, maar iets te pompeus

Aangrijpend verhaal over kindermisbruik dat de schrijfster zelf is overkomen. Als lezer krijg je een grote afschuw van "HEHH", de initialen waarmee ze haar vader aanduidt. Waar ik verder van onder de indruk was, was de beschrijving van de innerlijke tweestrijd waarmee ze naar haar jeugd kijkt, de moeite die ze ondanks alles heeft om haar jeugd alleen als verschrikkelijk te zien, de zelfbeschermende verdringing van haar allerergste ervaringen.

Minder vond ik de pompeuze vorm en stijl van het boek. Een aantal mooie beelden, dat wel. Vooral die van de strenge, maar belezen en inspirerende vader die 's nachts verandert in een kinder-etend monster, de Minotaurus. Maar in andere stukken wordt haar gebruik van exotische woorden, verwijzingen naar andere literatuur, bijzondere stijlvormen, et cetera mij toch wat te veel. Het verhaal had van mij iets meer rechttoe-rechtaan verteld mogen worden.