Filmische horror over een huis met een verleden

Een huis met een verleden, dat klinkt veelbelovend! En met een titel als Vroeger woonden wij hier kan het nog alle kanten op …

Als Eve en haar vriendin Charlie net zijn verhuisd naar hun nieuwe huis, wordt er aangebeld. Er staat een man voor de deur die in het huis is opgegroeid en het vol trots aan zijn familie wil laten zien. Een tikkeltje overdonderd laten ze de familie toe. Als er een sneeuwstorm ontstaat, moeten ze de familie uit beleefdheid wel een nachtje laten blijven. Maar is het wel een goed idee om zo gastvrij te zijn voor mensen die je helemaal niet kent?

Zoals je uit de synopsis kunt opmaken, is Vroeger woonden wij hier geen geschikt verhaal om te lezen als je alleen thuis bent. Het verhaal is een tikkeltje horror, maar desondanks wel toegankelijk voor de niet al te heldhaftige lezer (zoals ik). Het heeft precies de goede elementen voor een huiveringwekkend verhaal: de geheimzinnige karakters die niet het achterste van hun tong laten zien, een mysterieus huis op een afgelegen plek en een spanning die langzaam wordt opgebouwd. Het verhaal wordt af en toe onderbroken door transcripten, manuscripten, forumberichten, politierapporten en advertenties. Dit geeft het verhaal een extra laag en zorgt ervoor dat je extra nieuwsgierig wordt naar het plot. Het zijn voorzichtige hints die later op z’n plaats vallen. Ook werd de sfeer, de merkwaardigheid en het ongemak, heel goed beschreven. Als lezer voelde je erg mee met de situatie van het hoofdpersonage. Het einde ging voor mij wat snel en abrupt. Dat het enigszins open afsloot, vond ik wel weer erg toepasselijk.
Voor fans van filmische thrillers!

Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, bedankt voor dit recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening uiteraard niet beïnvloed.