Neem niet op

Het is 1970 wanneer er zeven kinderen bewusteloos worden aangetroffen langs de snelweg. Niemand weet waar ze vandaan komen en hun herinneringen lijken gewist. Geen enkele therapie slaat aan. Uiteindelijk worden de kinderen allemaal afzonderlijk van elkaar geadopteerd en beginnen ze hun nieuwe levens. Echter weet niemand, dat de kinderen geheimen pionnen zijn in een oorlog. Ed Constance was één van de zeven kinderen en lijkt na behoorlijk wat moeilijkheden, zijn verleden achter zich te hebben gelaten, maar dan gaat de telefoon…

Neem niet op is een spannende spionagethriller met veel psychologische diepgang. Waarin de macht van onze medemens, geheugenverlies, trauma’s en manipulatie centraal staat. Oliver Johnson heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl. De spanning werd mooi opgebouwd, mede ook doordat je goed meegenomen werd in het leven van Ed. In het begin was het een jongeman die worstelde met zijn identiteit, want wie ben je….als je door geheugenverlies niets van je verleden weet. Langzaamaan leerde Ed zichzelf steeds beter kennen en de lezer hem dus ook, hierdoor kwam zijn veerkracht en vastberadenheid goed naar voren. Het was een goed uitgewerkt en realistisch personage, waar ik dan ook enorm mee meeleefde.

De auteur wist een mooie balans te vinden tussen actie, spannende gebeurtenissen en het privéleven van Ed. Toch moet ik zeggen, dat het einde voor mij een beetje afgeraffeld aanvoelde. Ik hoopte dan ook dat de epiloog zou zorgen voor een mooie afsluiting, dat deed het ook deels. Helaas sloot deze wel af met een open einde, waardoor ik met vele vragen achterbleef. Al met al een mooi debuut, waarbij ik voldoende mogelijkheden zie voor een tweede deel.

3,5 ster. Hier afgerond naar vier.