Een knagend debuut

Van Prooijen kan trots zijn op dit debuut. In 'Zonder angst' laat ze absoluut zien dat ze kan schrijven. Haar schrijfstijl is vlot en ze weet de lezer direct vast te grijpen bij de start van haar verhaal.

Cleo is een vrouw waar menig lezer zich mee kan identificeren. Geen opvallende hobby’s, karaktereigenschappen of situaties in haar leven. Ze heeft haar eigen praktijk opgezet om mensen met angsten te kunnen helpen. Dat Julia iets bij haar weet te raken is niet heel gek. Toch voel je het af en toe een beetje schuren. Tot waar mag Cleo gaan?

De balans weet Van Prooijen prima te behouden. Hoewel ik geen nagelbijtende spanning heb ervaren, wist ze de spanningsboog wel zo goed te houden dat je steeds maar door wilt lezen om erachter te komen hoe het verhaal verder gaat. Dankzij haar prettige schrijfstijl vlieg je ook door de hoofdstukken heen. Wat ik wel jammer vond is dat ik niet echt verrast werd aan het eind, terwijl ik daar wel verwachtingen had liggen. Het einde zorgt zelfs een beetje voor een knagend gevoel, iets waar je als lezer van moet houden.

Het kan natuurlijk ook zijn dat je tijdens het verhaal op een ander spoor zit waardoor je wél verrast wordt door de plot. In dat geval kan ik me voorstellen dat je een groot wow gevoel ervaart, want Van Prooijen heeft een prima web weten te spinnen rondom de personages.