Verrassend mooi

Wat een verrassend boekje. Sinds “De Kraai” van Kader Abdolah niet meer zo genoten van een boekenweekgeschenk.

We volgen drie jongelui die met gejat geld van hun moeder naar Duitsland rijden, op weg naar een krater van een meteoriet. Het jongste broertje is depressief, maar dol op de ruimte. Dit uitje zal hem goed doen, denkt Eden, het middelste kind. Onderweg komen de karakters van de drie mooi naar voren. Er gebeurt van alles.

Ik vond de parallellen in het verhaal vooral heel mooi. De krater die in de aarde werd geslagen en de manier waarop een bepaalde gebeurtenis impact kan hebben op een gezin. De roadtrip naar het oneindige en het oneindige van de ruimte. De manier waarop planeten een baan om een ster draaien en de manier waarop de kinderen zich tot elkaar verhouden. Knap bedacht en goed geschreven.