Lezersrecensie
Prachtig indrukwekkend verhaal
In 1985 besluiten Lismay en Piers hun leven rigoureus om te gooien en kopen ze in Frankrijk Château Villette. Nadat ze te horen krijgen dat ze geen kinderen kunnen krijgen, laten ze Engeland achter zich en beginnen ze aan een nieuw hoofdstuk. Hun goede vrienden Jeanne en Dougie vinden het moeilijk om afscheid te nemen, maar hopen hen vaak te kunnen bezoeken, zeker omdat hun dochter Connie de peetdochter van Lismay en Piers is.
Voor Connie zelf staat het leven op dat moment stil. Haar relatie met Daniel is voorbij, ze is haar baan als editor kwijtgeraakt en haar kinderen zijn inmiddels het huis uit. Sinds het overlijden van haar moeder voelt ze zich vaak alleen en somber. Wanneer Lismay haar in paniek belt met de vraag of ze iemand weet die het château drie maanden kan runnen, omdat Piers voor een heupoperatie terug naar Engeland moet besluit Connie zelf te gaan.
Bij aankomst treft ze een château aan dat dringend onderhoud nodig heeft en merkt ze dat de recensies niet meer zijn wat ze ooit waren. Samen met twee medewerkers probeert ze alles op alles te zetten om haar peetouders te helpen en Château Villette weer nieuw leven in te blazen. Dat blijkt een flinke uitdaging, vol tegenslagen en onverwachte problemen. Totdat ze op een dag bij de boulangerie oog in oog staat met haar jeugdliefde Rémy Gaspars, die nog net zo aantrekkelijk is als vroeger. Is hij hier weer komen wonen, en wat betekent dat voor haar?
Wat een prachtige roman is dit. Het verhaal heeft een warme en hoopvolle sfeer waarin opnieuw beginnen centraal staat. De setting van het Franse château nodigt uit om helemaal in het verhaal te verdwijnen. Connie haar zoektocht naar zichzelf, haar onzekerheden en verdriet maken haar personage erg geloofwaardig en zorgde er bij mij voor dat je met haar mee leeft. Het echtpaar Lismay en Piers hebben zoveel meegemaakt en het is mooi om te zien hoeveel liefde ze nog voor elkaar hebben en in het château hebben gestoken.
Ze zijn inmiddels op leeftijd en komen er door de tijd achter dat het misschien noodzakelijk is om dingen te veranderen. Wat heeft deze auteur een prachtige manier om het verhaal op papier te zetten: beeldend geschreven, vol van gevoel en passie. Het is een prettig, troostend verhaal dat laat zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen, zeker wanneer je durft te kiezen voor verandering. Het verhaal raakt je in meerdere opzichten omdat het allemaal heel dichtbij komt.
Voor Connie zelf staat het leven op dat moment stil. Haar relatie met Daniel is voorbij, ze is haar baan als editor kwijtgeraakt en haar kinderen zijn inmiddels het huis uit. Sinds het overlijden van haar moeder voelt ze zich vaak alleen en somber. Wanneer Lismay haar in paniek belt met de vraag of ze iemand weet die het château drie maanden kan runnen, omdat Piers voor een heupoperatie terug naar Engeland moet besluit Connie zelf te gaan.
Bij aankomst treft ze een château aan dat dringend onderhoud nodig heeft en merkt ze dat de recensies niet meer zijn wat ze ooit waren. Samen met twee medewerkers probeert ze alles op alles te zetten om haar peetouders te helpen en Château Villette weer nieuw leven in te blazen. Dat blijkt een flinke uitdaging, vol tegenslagen en onverwachte problemen. Totdat ze op een dag bij de boulangerie oog in oog staat met haar jeugdliefde Rémy Gaspars, die nog net zo aantrekkelijk is als vroeger. Is hij hier weer komen wonen, en wat betekent dat voor haar?
Wat een prachtige roman is dit. Het verhaal heeft een warme en hoopvolle sfeer waarin opnieuw beginnen centraal staat. De setting van het Franse château nodigt uit om helemaal in het verhaal te verdwijnen. Connie haar zoektocht naar zichzelf, haar onzekerheden en verdriet maken haar personage erg geloofwaardig en zorgde er bij mij voor dat je met haar mee leeft. Het echtpaar Lismay en Piers hebben zoveel meegemaakt en het is mooi om te zien hoeveel liefde ze nog voor elkaar hebben en in het château hebben gestoken.
Ze zijn inmiddels op leeftijd en komen er door de tijd achter dat het misschien noodzakelijk is om dingen te veranderen. Wat heeft deze auteur een prachtige manier om het verhaal op papier te zetten: beeldend geschreven, vol van gevoel en passie. Het is een prettig, troostend verhaal dat laat zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen, zeker wanneer je durft te kiezen voor verandering. Het verhaal raakt je in meerdere opzichten omdat het allemaal heel dichtbij komt.
1
Reageer op deze recensie
