Prachtig

“het feit dat je ergens goed in bent betekent niet dat je er ook gelukkig van wordt”

Het verhaal wordt verteld vanuit zowel Eden als Josh en is opgedeeld in vier delen. Het is inmiddels maanden geleden dat ze elkaar voor het laatst hebben gezien. Eden heeft al die tijd niet meer op Josh zijn berichten gereageerd. Josh studeert inmiddels aan de universiteit terwijl Eden haar middelbare school nog moet afronden. Ze volgt haar lessen volledig vanuit huis en zal niet weer terugkeren naar school.

Eden heeft een relatie met Steve maar haar hart ligt niet bij hem. Ze blijft bij hem omdat het vertrouwd voelt, niet omdat ze verliefd is. Tijdens een concert met Steve en haar vrienden Mara en Cameron raakt ze overweldigd en zoekt ze buiten even rust. Tot haar verbazing komt ze daar Josh tegen en meteen voelt ze weer wat ze zo lang heeft weggedrukt. Ze praten de hele avond, alsof de tijd nooit tussen hen in heeft gestaan.

Niet veel later beëindigt Eden haar relatie met Steve. Wanneer ze zich aanmeldt voor Tucker Hill University blijkt ze te zijn aangenomen, dit is dezelfde universiteit waar Josh ook studeert. Langzaam zoeken ze weer toenadering tot elkaar. Ze krijgt zelfs een kamer in hetzelfde gebouw als hij, waardoor hun band opnieuw begint op te bloeien.

Maar zodra de hoorzitting dichterbij komt, moet Eden terug naar haar woonplaats. Daar zal ze Kevin weer moeten zien, de jongen die haar heeft verkracht en nog twee andere meisjes. De spanning, angst en herinneringen komen hard terug maar Josh staat aan haar zijde en biedt haar de steun die ze nodig heeft.

De vraag blijft, komt er eindelijk gerechtigheid voor wat Kevin haar heeft aangedaan? En kunnen Eden en Josh ondanks alles wat er tussen hen is gebeurd opnieuw samen verder?

Ik vond dit deel ook weer net zo mooi beschreven als de eerste. Amber heeft zo’n indringende en mooie schrijfstijl. Het draait in dit verhaal wel om wat er gebeurd is met de verkrachting maar laat ook de groei zien die Eden doormaakt en hoe ze haar leven verder vormgeeft. Het verdriet en de angst blijven altijd maar ze wordt gesteund door haar dierbaren. De band tussen Eden en Josh voelt nog steeds heel warm, teder en realistisch zelfs als ze elkaar al een tijdje niet hebben gezien. Het thema trauma en herstel is respectvol uitgewerkt en laat zien hoe dit ook in de familie een rol speelt.

Het verhaal wordt weer langzaam opgebouwd maar dat past bij dit boek heel goed en vind ik ook erg fijn. Ik zag dat dit boek het einde vormt van de duologie wat ik echt jammer vind. Er wordt wel iets genoemd over The Way We Met, maar ik weet niet of dat boek ook vertaald zal worden.