Tegenvallende droomklassieker

Ik heb dit boek gelezen omdat het een klassieker is en er in zoveel andere boeken, films e.d. naar wordt verwezen. De twee verhalen zelf vond ik eerlijk gezegd nogal tegenvallen. Het 'gibberish' van Carroll, de geestig bedoelde droomdialogen en de woordgrapjes konden mij niet boeien. Ik kon er geen diepere betekenis inlezen of een bijzondere sfeer in ontdekken (zoals de wel sterk tot mij sprekende sfeer in de dromerige verhalen van bijvoorbeeld Arthur Machen en Thomas Ligotti of in het onlangs verschenen Thornhill).