David Baldacci – Eén minuut voor middernacht: Een heerlijke Atlee Pine thriller, kom maar op met deel drie!

“Atlee Pine moet terug naar haar geboorteplaats om te graven in haar verleden, maar niets is wat het leek, het plaatsje niet en haar jeugd evenmin!”
Recensie:
Eén minuut voor middernacht is het tweede deel van Atlee Pine, ook wel Lee genoemd. Lee is een tot op het bot gemotiveerde FBI agente, gevormd door de nachtmerrie die ze in haar jeugd moest meemaken: haar zus Mercy werd ontvoerd en waarschijnlijk vermoord, terwijl ze zelf hardhandig neergeslagen werd en het ternauwernood heeft overleeft. Wanneer ze een kind redt uit de handen van een brute dader gaat ze ver buiten haar boekje als ze de verdachte zwaar mishandelt. Haar chef geeft haar opdracht om vakantie op te nemen en met zichzelf in het reine te komen voordat ze weer aan de slag gaat. Gedwongen door de situatie gaat ze terug naar haar roots om haar jeugd te onderzoeken en te kijken of ze alsnog, bijna dertig jaar na dato, kan onderzoeken wat er die helse nacht precies is gebeurd. Als ze aankomt in het dorp van haar vroege jeugd, lijkt er een seriemoordenaar actief in een anders zo rustig plaatsje. Lee valt met haar neus in de boter en kan de moorden niet ontlopen en werkeloos toezien.
“Pine was zo gespannen dat ze opstond en doorliep, tot ze gegil hoorde. Ze sprintte gedachteloos en met getrokken pistool in de richting van het geluid. Met haar lange benen was ze algauw bij een slecht verlicht en verlaten deel van de hoofdstraat. Het eerste wat Pine zag was de oude vrouw. Ze had haar tas laten vallen en de inhoud lag verspreid over de donkere straat. “Wat is er gebeurd?” riep Pine, terwijl ze de vrouw bij de arm pakte. De vrouw wees met een trillende hand naar een steeg tussen twee donkere gebouwen. Pine kon maar net zien wat daar lag….”
De lange weg naar genade, deel 1 in deze serie, heb ik ook mogen lezen en ik was blij met deel 2 Eén minuut voor middernacht! David Baldacci verstaat de kunst om een verhaal spannend te vertellen zonder vertragingen en met een logische opbouw in het verhaal. Het verhaal rondom Atlee Pine, vooral haar jeugd, is als een grote in elkaar gedraaide kluwen wol, waar geen begin en geen eind aan lijkt te zitten. Heel langzaam ontwart Atlee deze wirwar aan draden en komt er iets meer duidelijkheid in haar levensverhaal. Natuurlijk moeten ook de moorden worden opgelost en ook hier blijft lang veel onduidelijk. Ik houd van de boeken van David Baldacci en lees ze dan ook graag. Ook van dit boek heb ik weer echt genoten, al heb ik ook wel een klein kritiek puntje: iets te toevallig dat de moorden vrij snel beginnen na de komst van Atlee. Maar hé, het is een verhaal en niet de werkelijkheid.
Aan het einde komen er nog twee keer een plottwist waarvan ik er één echt niet zag aankomen.
Wat ik weer zeer kon waarderen was dat er op het einde eigenlijk de belofte komt dat er zeker nog een deel drie komt! Het kan niet zo zijn dat we met losse eindjes blijven zitten rondom de jeugd van Atlee Pine, daar ken ik de schrijfstijl van David Baldacci te goed voor!
Met dank aan A.W. Bruna voor het recensie exemplaar.