Indrukwekkende spanning, smaakvol gebracht

De Amerikaanse auteur Tami Hoag heeft verschillende banen gehad voor ze begon met het schrijven van boeken. In 1988 verscheen haar eerste roman. Enkele jaren later zette ze de stap naar het spannende genre. Inmiddels heeft ze daar haar grootste schare fans zitten en komen nagenoeg al haar boeken op de bestsellerlijsten terecht.

Na Dieper dan de doden en Geheimen in het graf heeft Tami Hoag haar derde thriller geschreven die zich afspeelt in Oak Knoll. In 2011 verschenen onder de titel Down the Darkest Road, speelt de sympathieke speurder Anthony Mendez wederom de hoofdrol. In de Nederlandstalige versie kreeg het boek de titel De donkerste weg.

Lauren Lawton verkeert al een aantal jaren in een niet benijdenswaardige positie. Eerst verdween haar oudste dochter Leslie en als gevolg daarvan pleegde haar man Lance zelfmoord. Nu probeert ze in Santa Barbara verder te leven met haar dochter Leih. Maar ze kent de ontvoerder van haar dochter en is er van overtuigd dat hij haar voortdurend stalkt. Ten einde raad verhuizen Lauren en Leih naar Oak Knoll in de hoop daar ongestoord hun leven voort te zetten. Die hoop wordt wreed verstoord als zij in een plaatselijke supermarkt Roland Ballencoa, de nooit aangeklaagde ontvoerder van Leslie, meent te zien.

In een paniekreactie rijdt ze met haar winkelwagen tegen Tony Mendez, lid van het plaatselijke politiekorps. Het gesprek dat daarna volgt, is voor Mendez aanleiding om contact op te nemen met Danny Tanner van de politie in Santa Barbara. Die informatie is voldoende voor Tony om het verhaal van Lauren serieus te nemen. Maar de al eerder van pedofilie verdachte Ballencoa is uiterst geslepen en een meester om in de rol van slachtoffer te duiken waardoor het praktisch onmogelijk wordt hem op heterdaad te betrappen. En de terreur naar Lauren toe gaat onverminderd voort.

De donkerste weg is een verhaal waarin de bloedige reputatie die Hoag in eerdere boeken wel heeft opgebouwd, niet gecontinueerd wordt. Deze keer maakt ze gebruik van een hoog gehalte psychologische spanning. Vanaf de eerste pagina wordt zeer snel een dreigende basis gelegd die alleen maar toeneemt. Daarbij maakt ze handig gebruik van de gebrekkigheid van wetgevingen die het gezag niet in staat stelt om adequaat te reageren. Plaats daar een verdachte tegenover die de slimheid en intelligentie bezit om dit gegeven gewetenloos uit te spelen en het spanningsveld is gecreëerd.

Hoag is inmiddels wel zo bedreven in het uitnutten van, op het eerste gezicht secundaire, elementen, dat dit haar tot de vakvrouw maakt die ze op dit moment is. Met subtiele en goed getimede flashbacks, projecteert ze de ellende en het leed die moeder en dochter hebben ondergaan vanaf de eerste dag van de verdwijning. Bijzonder indrukwekkend in dit verband is het geestelijke traject dat dochter Leih heeft bewandelt, buiten het relationele zicht van haar moeder. Het zijn de verschillende soorten emoties, die vertaald kunnen worden als onderhuidse spanning, die De donkerste weg een bijna unieke psychologische lading geeft. Tel daar de angst en dreiging die uitgaat van de nog vrij rondlopende verdachte bij op, zet die af tegen de onmacht van de handhavers van de wet en de contrasten zijn zo duidelijk als dag en nacht!

Tami Hoag heeft met De donkerste weg een maatschappelijk statement neergezet dat in iedere samenleving is terug te vinden. Dat maakt dit verhaal bijzonder, interessant en tevens indrukwekkend spannend. Wel een ander soort spanning dan we van haar gewend zijn maar niet minder smaakvol!