Dit boek waarin Alex Delaware een nadrukkelijke en Nilo Sturgis en meer bescheiden rol speelt, is de omslag van weer een fantastisch mooi verhaal van Jonathan Kellerman.
Het is zo gefocust op zijn leven dat zelfs voor Robin dit keer weinig ruimte in het verhaal is vrij gemaakt.
Maar de trouwe lezers kunnen gerust zijn, hun relatie komt zeker aan de orde. Wat meer aandacht krijgt is een andere beeldmooie vrouw uit een eerder leven van Alex, ze luistert naar de naam Sharon Ransom en ze komen elkaar tegen op een moment dat het verhaal eigenlijk nog goed moet gaan beginnen. Tot dat moment zijn er enkele kleine alledaagse dingetjes aan de orde gekomen die zeker niet onbelangrijk zijn en weer bijdragen aan het beter leren kennen van Alex waarvan we dachten hem al goed te kennen. Een mooie opmaat naar het hoofdthema.
Na de ontmoeting worden we door Kellerman meegesleurd in een wereld van list en bedrog waarbij hij niet schroomt om zelfs misbruik en de wetenschap van manipulatie van genen om de geboortekwaliteit trachten te beïnvloeden aan de orde te laten komen. Ingrediënten genoeg voor een spannend verhaal waarin Alex tot het uiterste moet gaan, zowel in de tegenwoordige als in verleden tijd, om alle gebeurtenissen op een rijtje te krijgen. Uiteindelijk begint zich langzaam een triest verhaal af te tekenen waarbij het soms beter is om van bepaalde personen, dood of levend, niet alle achtergronden van hun leven te willen weten.
Maar bij Alex loopt tijdens dit verhaal zijn persoonlijke en beroepsmatige leven een beetje door elkaar en zegeviert de ene keer het gevoel waar beter het verstand dit had kunnen doen. En dat de uiteindelijke oplossing en het traject er naar toe, zoveel impact op hem heeft dat hijzelf aan het einde een te volle rugzak torst en hulp van een collega psycholoog inroept, geeft alleen maar aan dat hij geen Tarzanfiguur is maar gewoon een mens.
Dus het compliment hiervoor gaat weer naar Jonathan Kellerman, dit keer in de vorm van vier sterren.