Kabbelend verhaal met originele invalshoek, maar geen pageturner

Na een 12 minuten durende duisternis is daar opeens Joe. Hij beweert de Zoon van God te zijn en hij heeft een boodschap voor de mensheid: als jullie zo doorgaan, gaat de wereld er aan! Stop er mee, verander jullie gedrag, het is nog niet te laat! Een verhaal met een originele invalshoek en daarnaast kan dit gegeven in deze huidige wereld stof tot nadenken geven. Vond ik het een pageturner? Wat vond ik van Joe? En nog belangrijker, van het verhaal?

Allereerst het verhaal. Zoals gezegd, Joe beland na een behoorlijk lange zonsverduistering op aarde om de mensheid een boodschap te brengen. Hij kiest al snel de lieve lerares Sophie als zijn partner in crime te helpen zijn boodschap te verkondigen, later geholpen door jonge leerling Hugo en zijn moeder, één van de intelligentste vrouwen op de wereld die samen met haar man tot één van de rijkste en invloedrijkste mensen van China behoort. In eerste instantie ontstaat er nogal wat ongeloof onder de mensen, maar wanneer Joe zijn bovenmenselijke krachten en plein public laat zien verandert deze sceptische blik en brengt hij veel te weeg. En zo ontstaan er, net als in het echte Bijbelse verhaal, medestanders maar ook behoorlijk wat tegenstanders, die laatste vooral in de vorm van wereldleiders.

Het gegeven van dit verhaal is bijzonder origineel en dat is dan ook wat mij nieuwsgierig maakte naar dit boek. Zouden er ook wat antwoorden komen op maatschappelijke vraagstukken als duurzaamheid, verdraagzaamheid en overconsumptie? Voor zover daar antwoorden op te vinden zijn natuurlijk, dus laat ik zeggen: suggesties om het beter te doen. Zou het me aan het denken zetten? Zoals wij allemaal momenteel, tijdens deze bizarre crisis en daaruit voortvloeiende uitdagingen waar we wereldwijd nu mee te maken hebben, nadenken over waar we mee bezig zijn en welke kant we met onszelf en de wereld op moeten? Dit boek had geen betere timing voor uitgave kunnen hebben wat mij betreft!

De lat lag door de originele invalshoek behoorlijk hoog en ik denk dat dat dan ook de reden is dat ik er meer van had verwacht. Is het een slecht boek? Nee, verre van dat. Maar een pageturner, nee, dat kan ik het niet noemen. Daarvoor mist het verhaal vaart, zijn de personages niet voldoende uitgewerkt en mis ik diepgang, ik had best graag meer over Joe te weten willen komen. Een wisseling in het vertelperspectief naar Joe was daar wellicht een oplossing voor geweest, ik had graag eens in zijn hoofd gekeken en ‘Gods stem’ gehoord.
De wereldproblematiek blijft aan de oppervlakte, zaken worden vaak en vluchtig herhaalt en ik heb niet het gevoel dat ik de ‘antwoorden’ heb gekregen waar ik naar zocht. Ook bevat het verhaal open eindjes en blijf ik daardoor achter met vragen.

Qua originaliteit verdient het boek dan weer wel wat krediet en ook subtiele verwijzingen naar de Bijbel en vooral het feit dat sommige gebeurtenissen in dit boek een verwijzing zijn naar delen uit de Bijbel vind ik op een prettige manier symbolisch. Denk aan onderwerpen als verraad (Judas), of besef jezelf eens dat je vaak voer bent voor ongenuanceerde meningen wanneer je met je hoofd boven het maaiveld uitsteekt en je nou eenmaal net even anders bent dan ‘de rest’.
De schrijvers hebben daarnaast geprobeerd een open houding te creëren wat het geloofsovertuiging aangaat en dat is ze goed gelukt: het komt allemaal aan bod zonder je één exacte kant op te dringen, dus het voelt niet alsof ik een verhaal lees wat mij zou moeten bekeren. Enige andere vergelijkingen binnen dit verhaal met de echte wereld vond ik ook erg leuk, ik herkende toch echt bepaalde personen bij de Amerikaanse en Russische wereldleiders, ik noem verder geen namen ;-).

Het maakt het een aangenaam verhaal om te lezen, het kabbelt voort en is in een prettige schrijfstijl geschreven. Toch miste ik de wow-factor en de diepgang en dat blijft jammer, want dit originele verhaal had enige diepte niet misstaan.