Moedig en ontroerend verhaal

Het leek me heel interessant om over een meisje te lezen dat in een sekte was opgegroeid. Het boek begint met het telefoontje naar de politie van Julia, Hannelores moeder die uit de sekte is gezet en inmiddels weer een beetje een normaal leven lijdt. Zij is aangezet door haar broer om de politie te bellen, omdat ze niet weten waar Hannelore is en ze haar uit de sekte willen hebben voor ze achttien wordt. Julia’s broer vermoed dat het anders niet meer mogelijk is om haar eruit te halen. Hannelore woont al van kind af aan bij de sekte en weet niet beter. Zij denkt dat ze uit vrije wil bij de sekte is. Na de proloog krijg je een beeld van hoe het gezin betrokken raakt bij de Gemeente Gods. Eerst lijkt het nog een gewone religieuze gemeente, maar al gauw wordt het een sekte. Frank Krake weet op heel indringende wijze deze overgang weer te geven en het gaat zo geleidelijk dat je het eigenlijk niet door hebt. Frank schrijft heel indringend en met respect voor de slachtoffers wat er allemaal is gebeurd. Het boek is zo vlot geschreven dat ik er doorheen vloog. Het is allemaal zo interessant dat je maar blijft doorlezen. In het dankwoord geeft Frank nog eens aan hoe moedig Hannelore is geweest. Niet alleen door het verhaal te vertellen, maar om haar leven weer op te pakken. Dit is een heel indringend en triest verhaal. Het is gewoon niet te geloven dat zoiets in Nederland gebeurd. Ik heb dit boek met heel veel interesse gelezen en wens Hannelore een gelukkig leven toe.