23 minuten

!Waarschuwing: Spoilers en ongezouten meningen!
Recensie 125#

Samenvatting van het verhaal:
Wanneer de 15 jarige Zoe voor de regen gaat schuilen in een bank, is ze getuige van een bankoverval met dodelijke afloop. Compleet geschokt en getraumatiseerd wilt ze de mensen in de bank redden, vooral de knappe man Daniel. Gelukkig heeft ze een speciale gave waarmee ze 23 minuten terug in de tijd kan reizen om alles recht te zetten. Maar ze kan maar maximaal 10 keer terug in de tijd reizen, daarna zijn die 23 minuten voorgoed gesloten. Daarom moet ze voorzichtig en zorgvuldig te werk gaan. Zoe reist door de tijd, maar wat ze ook doet, ze krijgt maar niet het gewenste resultaat. Wanhopig besluit ze Daniel bij haar missie te betrekken en door elke tijdreis smeden de twee plannen en komen steeds dichter bij de oplossing. Wanneer de laatste kan voor een goed einde is aangekomen, weten ze de bankovervaller te overmeesteren en hebben iedereen gered. Hun missie is geslaagd en Zoe kan niet wachten wat de toekomst zal brengen en hoopt dat Daniel daar deel van zal uitmaken.

Meningen, gedachtes enz.:
- Toen ik het voorstukje las, heb ik het boek meteen uit de kringloop ontvoert. Ik hou van tijdreizen en als ik 1 gave zou mogen uitkiezen, zou dat tijdreizen zijn in alle vormen en maten. Verslond dit boek daarom ook met huid en haar en kon er niet genoeg van krijgen (had langer gemogen van mij.) Het was een typisch tienerboek, geen literair meesterwerk, maar ik heb ervan genoten.
- Voor een tiener zonder hulpmiddelen en een ’’onbetrouwbaar’’ uiterlijk, heeft ze het best goed gedaan. Zoe was een typische tiener en probeerde totale vreemden te redden. Ze heeft alles in haar macht geprobeerd om de situatie te veranderen en heeft uiteindelijk er een volwassenen bij gehaald. Meer kon ze niet doen, meer kon je niet van haar vragen. Ze was niet één of andere tienergodin, maar een realistische 15 jarige met tijdreiskrachten, die probeerde mensen te redden. Wel vond ik dat ze 1 a 2 tijdreizen verspild had.
- De romance in dit boek (voor zover je het een romance kan noemen) was lief, schattig en o zo fout. Zoe en Daniel hadden duidelijk een connectie, die van beide kanten kwam. Maar zij is 15 en hij is 24, ai. Natuurlijk is er geen sprake van romance, omdat hij een volwassenen is en zij minderjarig. Maar Zoe geeft je aan het einde van het boek een teaser/spoiler.
‘Ze is nu minderjarig, natuurlijk kan er niks tussen de twee spelen, maar dat blijft niet altijd zo. Ze zal voorzichtig te werk gaan, zal voor nu genoegen moeten nemen met vriendschap en kan niet wachten tot ze oud genoeg voor hem is.’
Wow, blijkbaar heeft iemand plannen om mevrouw Lentini te worden.
- Je zou makkelijk een vervolg kunnen schrijven. Zou graag willen lezen dat Zoe samen met Daniel zaken/problemen gaat oplossen met behulp van haar gave.

Conclusie:
- Geweldig verhaal.
- Realistische hoofdpersoon.
- Vraagteken romance.
- Ik geef het boek 4 sterren.

Cheen