Game

!Waarschuwing: Spoilers en ongezouten meningen!
Recensie 130#

Samenvatting van het verhaal:
Na een wilde nacht vindt Henrik Pettersson (HP) een telefoon in de trein en wanneer het scherm knippert met het bericht ‘Wanna play a game, Henrik Pettersson?’ besluit hij voor de grap het spelletje voor een tijdje mee te spelen. Hij leest dat het Spel geleidt wordt door de Spelleider die de Spelers opdrachten geeft, waarmee ze punten en geld kunnen verdienen. Aan het einde van elke spelronde wordt er een winnaar uitgeroepen die een beloning krijgt. Overtreding van de spelregels resulteert in onmiddellijke diskwalificatie en uitsluiting. De adrenalinekick en het geld halen HP over om mee te spelen en hoe meer opdrachten hij uitvoert, hoe gevaarlijker ze worden. Maar wanneer hij de spelregels overtreedt, wordt hij gestraft en uit het Spel gegooid. HP wilt het er niet bij laten en gaat op onderzoek uit. Hij komt via via erachter dat het Spel een gevaarlijk illegaal weddenschapsspel is voor verveelde rijkelui. Nu zijn leven niet meer zeker is, twijfelt hij of hij moet vluchten of vechten. HP weet dat hij niet slim en sterk genoeg is om het Spel te vernietigen, maar hij kan ze wel een schop onder de kont geven. Met behulp van zijn beste vriend Faroek besluit hij wraak te nemen, een hoofdkwartier op te blazen en al het geld te stelen. Na zijn geslaagde missie emigreert hij naar Thailand om een tijdje een laag profiel te houden.
Faroeks boetedoening is na zoveel jaar eindelijk voorbij en zijn schuld is afgelost. Jarenlang heeft hij zich schuldig gevoeld over HP’s gevangenisstraf en de mishandeling van zijn zus Rebecca, maar hij heeft het nu eindelijk goedgemaakt. Na het afsluiten van zijn computer neemt hij zijn rood knipperende telefoon mee en gaat naar huis.

Meningen, gedachtes enz.:
- Op de voorkant van dit boek staat ‘Verkozen tot beste Zweedse thrillerdebuut’, nou niet in mijn wereld. Heb een hoop spelletje achtige thrillers gelezen, maar deze was gewoon niet zo goed. De eerste 120 bladzijdes zat ik er lekker in en hoopte dat het een goede richting op ging, maar daarna ging het nergens meer over en was het alleen maar bergafwaarts gegaan met dit boek. Er zaten wat cliché stukjes in, er was niks nieuws, verhaal ging van hot naar her en was slecht uitgewerkt. De grote onthulling dat Faroek erachter zat, was geen verrassing. Het werd je meerdere keren in het gezicht gegooid (verstand van computers, hackkwaliteiten waar je u tegen zegt, allemaal technische vriendjes die HP hielpen enz.)
- Dit boek bestaat uit twee point of views, die van Rebecca en die van Henrik. Een paar van die point of views sloten in het begin zo goed aan (de vrijpartij en dat Rebecca daarna naar de telefoon van haar vrijer keek), dat ik dacht dat ze elkaars friend with benefits waren. Hoe verbaasd en verward denk je wel niet dat ik was toen ze zei dat Henrik haar broertje was. Heb een paar bladzijdes opnieuw moeten lezen en toen viel het kwartje. Moest daarna lachen, was hilarisch. Moet wel zeggen dat de point of view van Rebecca overbodig was en niks toevoegde. Je had dit boek prima kunnen lezen zonder haar point of view en je zou niks missen.
- HP was niet een hoofdpersoon die ik kon luchten. Ik haatte en walgde van hem. Hij was een klein kind met een adrenalineverslaving, die vriend en familie gebruikte om zijn trieste leventje overeind te houden. Handje blijven ophouden voor geld en constant smeken om hulp. Hij heeft inderdaad de schuld op zich genomen en uiteindelijk Rebecca’s leven gered, maar dat praat nog niet zijn gedrag goed.

Conclusie:
- Geen meesterwerk.
- Onaantrekkelijke hoofdpersoon.
- Helft van het boek nutteloos.
- Ik geef het boek 1 ster.

Cheen