Bella Italia

Liza van der Peijl is een ware duizendpoot. De operazangeres behaalde haar bachelor aan het koninklijk conservatorium in Den Haag. In London behaalde ze haar master aan de Royal academy of music. In Florence leerde ze Italiaans en ontwikkelde ze zich verder in de wereld van de opera. Daarnaast werd ze ook nog gediplomeerd psycholoog en werkte ze als coach. Schrijven deed ze voor diverse tijdschriften en er werd al een kinderboek van haar uitgegeven in verschillende landen. De feelgood ‘Van poepluiers tot Pavarotti’ is het eerste deel van de ‘Toscaanse dromen’ trilogie.

Mare vertrekt met haar man Alex en hun drie kinderen naar Italië om daar een jaar te verblijven. Het is altijd een droom geweest om terug te keren naar het land waar ze opera heeft gestudeerd, met name omdat het leven niet precies is gelopen zoals ze toentertijd had verwacht. Ze gaat werken voor een hotel waar ze rondleidingen gaat verzorgen en een stukje marketing op gaat pakken. Als blijkt dat haar ex Luca de bedrijfsleider is, is dit even ongemakkelijk, maar Mare laat zich niet kisten. Positief als ze is pakt ze de boel goed op. Maar makkelijk is het niet, met twee peuterpubers en een hele kleine grande dame om zich heen. Als manlief Alex zich dan ook nog eens heel vreemd gaat gedragen wordt het steeds lastiger voor Mare om het hoofd koel te houden.

Het hoofdpersonage Mare krijgt heel wat te verduren, met name wat haar kinderen betreft. De fratsen van de tweeling voeren voornamelijk de boventoon in dit verhaal. Voor ouders die kinderen in deze leeftijdscategorie hebben, zal het een feest der herkenning zijn. Voor mensen die in een andere fase van hun leven zitten kan het net teveel van het goede zijn. Het zorgt echter wel voor heel veel humor en grappige scenes. Ook tekenend voor dit verhaal is, dat het heel erg gespitst is op het land, Italië. En dan met name in vergelijking met Nederland. Je krijgt een goed beeld van de verschillen tussen deze landen. Maar ook dit kan de lezer weer net als te veel ervaren. Lange tijd is het afwachten waar het verhaal nu naartoe gaat. Er gebeurt, behalve de grappige scenes, niet zo heel veel. Het liefdeselement in het boek blijft zelfs wat oppervlakkig, en dat is jammer. Pas aan het einde van het verhaal, als we bij de ontknoping komen, blijkt waar de schrijfster naartoe heeft gewerkt en dit is erg leuk gedaan.

'Van poepluiers tot Pavarotti' is een vrolijk verhaal dat gekenmerkt wordt door grappige situaties en een ontknoping heeft die een uitstekende opening biedt voor deel 2.