Lezersrecensie
Muze
Muze is het tweede deel uit de boekenreeks van Laini Taylor. Na Zonderling te hebben gelezen, was ik erg benieuwd naar Muze.
Het verhaal wordt vanuit drie verschillende verhaallijnen verteld. De verhaallijnen komen later in het boek samen tot één groot verhaal.
Nu Serai is gestorven en Lazlo een zeldzame gave blijkt te hebben, verandert het leven in de citadel en in Ween. Minya heeft besloten dat ze de geest van Serai wil redden, mits Lazlo alles doet wat ze zegt. Lazlo stemt hiermee in, aangezien hij graag wil dat zijn geliefde Serai bij hem blijft. Om te zorgen dat er geen twee Serais zullen zijn, moeten ze het lichaam van Serai verbranden. Zal het Lazlo lukken om Serai bij zich te houden? En wat kan hij allemaal met zijn gave?
Koraennova, zo noemen ze ons. Eigenlijk zijn ze Korako en Novali, maar omdat ze altijd samen zijn, worden hun namen vaak als een genoemd. Ze zijn de dochters van een van de goden. Wanneer Skathis bij hen langs komt, hopen ze dat ze uitverkorenen zijn die in het magische leger mogen werken. Maar wat als maar een van hen die plek kan bemachtigen?
Ondertussen in Ween hebben Eril-fane en zijn metgezellen de bibliotheek gevonden. Lazlo zou dit geweldig hebben gevonden, maar helaas is Lazlo niet meer in Ween. Eril-fane zou graag naar de citadel willen om zowel Lazlo als zijn dochter, Serai, op te zoeken. Gaat dit hem lukken?
Laini Taylor heeft een zeer fijne schrijfstijl waardoor het boek makkelijk wegleest. In het begin is het eventjes inkomen met die verhaallijnen. Ik denk als je de boeken meteen achter elkaar leest, dat ze vrij soepel weglezen.
Wat ik heel leuk vond, is dat Taylor twee nieuwe personages, genaamd Korako en Novali, introduceert. Hierdoor krijgt het verhaal een verassende twist en is er een slechterik bij gekomen. Het personage Serai wordt ook weer verder uitgediept, net als Minya.
Helaas zal dit boek het einde zijn van de duologie. Of toch niet… zoals Taylor zelf zegt in haar boek. Ik ben dus benieuwd wat dit gaat betekenen.
Al met al een goede afsluiting van deze duologie.
Het verhaal wordt vanuit drie verschillende verhaallijnen verteld. De verhaallijnen komen later in het boek samen tot één groot verhaal.
Nu Serai is gestorven en Lazlo een zeldzame gave blijkt te hebben, verandert het leven in de citadel en in Ween. Minya heeft besloten dat ze de geest van Serai wil redden, mits Lazlo alles doet wat ze zegt. Lazlo stemt hiermee in, aangezien hij graag wil dat zijn geliefde Serai bij hem blijft. Om te zorgen dat er geen twee Serais zullen zijn, moeten ze het lichaam van Serai verbranden. Zal het Lazlo lukken om Serai bij zich te houden? En wat kan hij allemaal met zijn gave?
Koraennova, zo noemen ze ons. Eigenlijk zijn ze Korako en Novali, maar omdat ze altijd samen zijn, worden hun namen vaak als een genoemd. Ze zijn de dochters van een van de goden. Wanneer Skathis bij hen langs komt, hopen ze dat ze uitverkorenen zijn die in het magische leger mogen werken. Maar wat als maar een van hen die plek kan bemachtigen?
Ondertussen in Ween hebben Eril-fane en zijn metgezellen de bibliotheek gevonden. Lazlo zou dit geweldig hebben gevonden, maar helaas is Lazlo niet meer in Ween. Eril-fane zou graag naar de citadel willen om zowel Lazlo als zijn dochter, Serai, op te zoeken. Gaat dit hem lukken?
Laini Taylor heeft een zeer fijne schrijfstijl waardoor het boek makkelijk wegleest. In het begin is het eventjes inkomen met die verhaallijnen. Ik denk als je de boeken meteen achter elkaar leest, dat ze vrij soepel weglezen.
Wat ik heel leuk vond, is dat Taylor twee nieuwe personages, genaamd Korako en Novali, introduceert. Hierdoor krijgt het verhaal een verassende twist en is er een slechterik bij gekomen. Het personage Serai wordt ook weer verder uitgediept, net als Minya.
Helaas zal dit boek het einde zijn van de duologie. Of toch niet… zoals Taylor zelf zegt in haar boek. Ik ben dus benieuwd wat dit gaat betekenen.
Al met al een goede afsluiting van deze duologie.
1
Reageer op deze recensie
