Mooi en uniek

Acht wordt elke morgen wakker in haar cel in de woontoren, dan gaat ze naar de Promenade, waar de Principes onophoudelijk uit de speakers galmen, dan gaat ze met de trein naar de Terminal, waar ze zinloze opdrachten moet uitvoeren en dan weer terug naar haar cel.

Totdat er iets gebeurd dat afwijkend is en als je afwijkend bent wordt je beëindigd.
Maar Acht gaat op onderzoek uit en wil meer weten.

Wat een mooi en uniek verhaal van Yorick Goldewijk! Het verhaal is zeker niet standaard en out of the box en het heeft me wel geraakt. Door de prachtige zinnen lees je het boek zo uit.

Het verhaal bestaat uit 6 korte delen, waarbij telkens meer duidelijk wordt.

Het hoofdpersonage is Acht, het verhaal wordt vanuit haar verteld. Je voelt hoe ze verlangt naar duidelijkheid en vrijheid.

Het slot is totaal anders dan je verwacht, wat een wending!

Op de omslag zijn witte torens te zien, deze torens komen ook voor in het boek. De titel is zeer passend.

Dit verhaal is zeker een verfilming waard. Ik las dat zijn boek ‘Films die nergens draaien’ ook verfilmd gaat worden. Dus die wil ik ook zeker gaan kijken.