Schmitz weet enge momenten in de smalle gangen van de grot af te wisselen met de beeldende beschrijvingen van de pracht en praal in hetzelfde grottenstelsel.

Jowi Schmitz is een Nederlandse auteur. Hij schreef onder andere Kip op je kop, Weg en Te vroeg geboren. Haar boeken werden meerdere keren beloond met prijzen.

Een jeugdroman over pesten en groepsdruk in een spannend avontuur gegoten.

Onder druk van zijn klasgenoten haalt Kai een stunt uit met grote gevolgen. Het komt niet alleen hem maar ook zijn vrienden Skyler en Jasper duur te staan. Ze worden door hun school en ouders op een kamp gestuurd in de Vlaamse Ardennen. Rijkeluiskinderen en kinderen uit gezinnen die niet veel te besteden hebben worden hier bij elkaar gezet met dezelfde kansen en materialen.
Hier zullen ze leren om samen te werken en voor elkaar te zorgen.
Ze maken onder begeleiding een grottentocht die al veel vertelt over de grotten zelf.
Als de jongens later zonder begeleiders weer terugkeren naar de grot komen ze in aanraking met de gevaren van deze grot.

“Een van de jongens steekt zijn handen op. ‘Zijn er wel eens mensen doodgegaan tijdens dit kamp? Nog niet en dat willen we graag zo houden.”’

Het verhaal dat met een spannend proloog gestart is wordt vlot verteld met een vleugje humor en satire. De hoofdpersonen worden gelijk op hun plek gezet.
Sommige situaties worden wat vergroot overgebracht maar dat draagt alleen maar bij aan het verhaal. Heerlijk om te lezen.
Het is een verhaal over jongens met een grote mond en een klein hartje zoals het spreekwoord zegt. Schmitz weet enge momenten in de smalle gangen van de grot af te wisselen met de beeldende beschrijvingen van de pracht en praal in hetzelfde grottenstelsel. Er wordt genoeg informatie gedeeld wat voor belang is voor het verhaal en er is geen moment van verveling. Het verhaal is goed gedoseerd voor lezer van 14 jaar en ouder, ongeveer de leeftijd van de kinderen in dit verhaal.

De hoofdpersonen komen erachter wie ze zelf zijn zonder de anderen en waar hun kracht ligt en daarmee wordt er een diepere laag in het boek bereikt.
Het is ook een realistisch boek doordat Schmitz zich goed in heeft weten te leven in de belevingswereld van jongeren maar ook van de gevolgen van een hoofdwond. Mooi en heel levensecht beschreven.