Een onmogelijke keuze voor een moeder.....

Piranti wordt in 1850 in Djokja op Java geboren en heeft een leven dat rustig en beschermd verloopt. Als ze op haar 16e wegloopt van huis denkt ze te gaan trouwen met een Hollandse officier maar niets is minder waar. Ze wordt zijn njaj, een huisvouw/bijvrouw maar ze blijven lang bij elkaar en krijgen 2 kinderen. Piranti wordt nu Isah en ze moet haar verwachtingen bijstellen. Als na jaren haar “man” ineens een grote beslissing neemt en zich totaal niet om haar en haar dochters bekommert, beseft ze dat zij minder betekent dan haar dochters, puur gebaseerd op huidskleur en bloed en dat ze weer keuzes zal moeten maken. Onmogelijke keuzes maar wel de enige mogelijkheid om haar dochters niet kwijt te raken.

“Ik onderging mijn nieuwe leven met gemengde gevoelens. Niet alleen had ik last van heimwee en miste mijn moeder verschrikkelijk, soms voelde het alsof ik, Piranti, zelf aan het verdwijnen was.”

Wat ik mooi vond aan de schrijfstijl is dat de karakters zo echt zijn. Isah is geen lief meisje dat netjes naar haar moeder luistert en doet wat haar moeder zegt. Ze reageert op de situatie zoals een 16 jarige dat zou doen. Ze kijkt nar het hier en nu en overziet niet de gevolgen van haar impulsieve besluit. Het verdriet is dan ook heel groot als ze later spijt krijgt van bepaalde keuzes en ze de gevolgen niet meer terug kan draaien. Ook het statusverschil tussen de Inlanders en de Hollanders is heel duidelijk weergegeven waardoor Dido Michielsen een heel mooie beeld van die tijd heeft gegeven en de Hollanders niet spaart maar ook niet zwartmaakt met dit verhaal. Ze zijn hard en een Isah komt ook mensen tegen die haar slecht behandelen maar Dido Michielsen laat ook hun stukje onmacht, gewoonte en gebruiken zien zoals bijvoorbeeld hoeveel invloed familie in Nederland heeft op besluiten die op Java worden gemaakt.

Wat je eigenlijk zou moeten doen is na het lezen van de laatste regel in het boek weer even vooraan beginnen. Dan is de cirkel rond, worden vragen uit het begin van het verhaal beantwoordt en kun je het verhaal mooi afsluiten.

Lichter dan ik is een meeslepend verhaal dat op een hele mooie manier vertelt over het leven van Njajs op Java en andere landen. Een verhaal dat velen (oa bij mij) echt onbekend is en dat verteld moet worden.