een persoonlijk verhaal van een missionaris familie

De vader van Mar Oomen heeft het plan opgevat om een Renault Kangoo te kopen en ermee naar Tanzania te rijden. ‘Want ze hebben me daar nodig’ . Zo begint het boek van Mar Oomen. De vader van Mar Oomen heeft een bipolaire stoornis en Mar is benieuwd wat er in het verleden van haar ouders en grootouders heeft afgespeeld. Ze erft de correspondentie en de dagboeken die haar ouders en grootouders bijgehouden hebben op hun missiereizen naar Nederlands-Indië en Afrika en schreef er een boek over. Missievaders.
Het boek gaat over haar grootvader die geïnspireerd door Albert Schweitzer van studierichting verandert en na zijn studie met zijn vrouw Stans naar Nederlands- Indië emigreert.

P73: “En zo probeerden janus en Stans samen met de Hollandse zusters, paters, fraters en missionarissen een eilandje van Katholiek geluk te vormen in een gebied dat al bijna helemaal gekerstend was, maar door het verkeerde geloof.”

Vlak voor de oorlog proberen ze naar Europa te komen maar dat lukt niet, dan worden ze gevangen genomen door de Japanners in zgn Jappenkampen. De oorlog is voor hun een vreselijke tijd maar de dekolonisatie na de oorlog zorgt voor meer geweld in hun nieuwe thuisland. Gelukkig overleeft het hele gezin deze periode en kunnen ze na de oorlog terug naar huis. Naar Nederland

Daar gaan de kinderen studeren, Janus, de grootvader van Mar Oomen, blijft zich echter inzetten voor de hulp in ontwikkelingslanden. Hij inspireert zijn kinderen om hetzelfde te doen en de vader van Mar, Dries, vertrekt met zijn vrouw en kind naar Tanzania. De visie op deze missie is echter veranderd van een missie om het geloof te verspreiden naar ontwikkelingshulp. Dit boek geeft dan ook een mooi beeld van het veranderende wereldbeeld in de jaren 50, 60 en 70.

Het verhaal eindigt met een afscheidsreis die Janus en Dries naar Nederlands- Indië en voor Mar een heimweereis naar Tanzania. Daarmee is de cirkel rond. De plannen met de Renault Kangoo gaan niet door maar door deze gebeurtenis is er wel een heel mooi boek ontstaan.

Dit boek bevat een persoonlijk verhaal van een missionaris familie met veel aandacht voor de verhalen uit de geschiedenis van deze mensen. Hun missie en hun kijk op de wereld verandert en dat heeft Mar ook goed weergegeven. Ze heeft elk familielid een plekje gegeven in het verhaal. Vooral de rondzendbrieven en de brieven naar elkaar geven goed weer hoe de gebeurtenissen de mensen beïnvloeden. Het elkaar missen ondanks hun missie en visie en enthousiasme om dit werk te doen klinkt tussen de regels door.
Ook de eerlijkheid moet je als lezer wel treffen, Mar zet niemand op een voetstuk en schreef dit boek niet om te laten zien hoe geweldig haar ouders en grootouders waren. Er klinkt wel trots en veel respect door maar ook hun tekortkomingen en mindere kanten komen tevoorschijn. Bijvoorbeeld dat Janus zichzelf wel heel hoog acht en ook dat Dries zijn ouders echt mist als hij als enige van het gezin in Nederland verblijft om te studeren.
Het was heel bijzonder om dit boek te lezen, ik heb nooit geweten hoe het allemaal zat en wat de missionarissen en tropenartsen bewoog om naar de andere kant van de wereld te verhuizen om mensen te helpen.