Maakt de hype volledig waar.

Je hebt soms van die boeken die je al jaren wilt lezen, maar waar het er maar niet van komt. Bij mij was dat 'Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?' van Johan Harstad. Op de een of andere manier stond dat boek vaak precies in mijn blikveld. In boekenwinkels, maar ook bij lezers in de trein. En toen ook Arjen Lubach het boek aanraadde, was het voor mij duidelijk dat ik het ooit zou gaan lezen. Dat heeft dus even geduurd, maar inmiddels is het gelukt. En het was het wachten waard!

Mattias wil eigenlijk maar één ding in het leven, en dat is níet in de schijnwerpers staan. Hij heeft geen behoefte aan aandacht. Laat hem gewoon rustig zijn leven leiden, dat is meer dan genoeg. Het inmiddels bekende citaat over 'tweede worden', laat ik maar weg. Dat is al voldoende gebruikt.
Maar in zijn jeugd zoekt hij toch een keer de schijnwerpers op, door op een schoolfeest op het podium een lied te zingen. Dat doet hij met verve en het levert hem daarom, zoals gehoopt, een vriendinnetje op. Maar zijn plekje in de schaduw is hij definitief kwijt. Die fout wil Mattias niet nogmaals maken..

Als jaren later zijn leven op z'n kop staat, heeft Mattias behoefte aan een nieuwe start. Dat gaat automatisch, want hij wordt wakker op een van de eilanden van de Faeröer. En daar speelt het grootste gedeelte van dit boek zich af. Mattias ontmoet verschillende mensen en probeert zijn leven weer op de rails te krijgen. En terwijl hij dat doet, probeert hij onzichtbaar te blijven. En is dat nou gemakkelijker op de Faeröer, omdat het zo'n stille en afgelegen plek is? Of val je daar juist meer op..?

'Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?' is een verhaal over verdwalen (letterlijk en figuurlijk), liefde, verlies, angst en nog veel meer. Het is prachtig geschreven, het is moeilijk om weg te leggen. Het heeft de (inmiddels wellicht verlopen) hype volledig waar gemaakt. Harstad is een begenadigd schrijverstalent. Ik heb nu voldoende vertrouwen om aan zijn ultradikke 'Max, Mischa & het Tet-offensief' te beginnen.