Lezersrecensie
Dialoog tussen theorie en praktijk
Ik ben geen bèta. Meer een alfa. En toch geïntrigeerd door de laatste loot aan de wetenschapsboom die nog veel onontdekte geheimen kent: de quantum-fysica. Frank Verstraete en Céline Broeckaert doen een poging de basis uit te leggen. ‘… , voor al wie geen wiskunde spreekt, maar wel nieuwsgierig is naar de mooiste der theorieën en haar impact op ons leven.’, staat op de achterkant. Dat belooft veel!
Het boek ziet er aantrekkelijk uit. Hoofdstukken met een samenvatting aan het begin. Veel tekeningen (mooie!) En kaders met nadere uitleg. En: …. weinig formules! Veel aandacht voor de achterliggende ideeën.
Stap voor stap wordt je als lezer meegenomen van Newton, nog bekend van de middelbare school, via Einstein naar de moderne wetenschappers van deze tijd zoals Stephen Hawking. Wat bijzonder aardig is dat de wetenschappers ook als persoon worden beschreven. Dat geeft deze tak van wetenschap een gezicht. En het zijn mooie verhalen. Het boek leest eigenlijk als een geschiedenis boek van ‘kwantum’ (consequent geschreven met een ‘k’). Verstraete en Broeckaert beschrijven alle aspecten van dit fenomeen: de natuurkundige, de scheikundige en biologische. Allemaal komen ze langs. Alleen het spirituele aspect wordt expliciet buitengesloten. Beetje met een spottende ondertoon. Op zich jammer omdat in de oudste spirituele stromingen (boeddhisme , Zen,…) reeds sprake is van onderlinge verbondenheid tussen mensen ongeacht plaats en tijd. In meerdere dimensies. Kwantum zou wel eens een modern antwoord kunnen zijn op die eeuwenoude veronderstellingen.
Centraal in het boek staat het gesprek tussen theorie en praktijk. Wat in theorie bedacht wordt bestaat pas echt als het in de praktijk, door fysieke experimenten, bewezen wordt. Andersom zijn verschijnselen uit de praktijk de drijvende kracht achter het ideeën en denkbeelden om deze verschijnselen te begrijpen. Het is deze dialoog die de motor is van wat wetenschap genoemd wordt.
Het boek is vlot geschreven. Op een losse toon. Ook met humor. Toch moet je wel geconcentreerd blijven om niet het spoor compleet bijster te raken. Je kan niet zomaar even 6 zinnen overslaan. En soms moet je even terug. Als een hernieuwd aanloopje om een complex onderwerp te begrijpen. Dus de snelheid waarmee je door het boek gaat is, ondanks de vlotte toon, ronduit laag.
Centrale vraag is natuurlijk of je na lezing van het boek ‘hét’ begrijpt. Wel: ik in ieder geval niet. Of althans: niet volledig. Verstraete en Broeckaert lijken zich hiervan volledig bewust te zijn omdat ze in het begin van het boek expliciet stellen dat je in in een situatie van niet volledig begrijpen, ‘gewoon moet doorlezen’, er blijft altijd wel iets hangen. Dat laatste, van dat ‘iets blijft hangen’, dat klopt weer wel. Ik heb een beter gevoel van waar het hier om gaat, zonder het nu precies te begrijpen. Deze laatste constatering sluit dan weer aan bij de titel; Waarom niemand kwantum begrijpt. Niemand? Volgens Verstraete en Broeckaert staan ook top wetenschappers nog voor grote raadsels. Dus inderdaad: niemand!
En voor wat betreft de ondertitel? En Iedereen er toch iets over moet weten. Iedereen? Dat weet ik dan weer niet. Ook een beetje een filosofische vraag. Ik denk dat mensen prima verder kunnen leven zonder het lezen van dit boek. Je kan ook prima in een vliegtuig zitten zonder Newton te doorgronden of te weten hoe een jet engine werkt.
Het is dus een boek voor iemand die intrinsiek geïnteresseerd is in het onderwerp. Die er iets meer van wil weten. Met nadruk op iets. Het is geen boek voor mensen die precies willen weten hoe het zit. Zeker als je geen wiskundeknobbel of een bèta achtergrond hebt. Maar verder een prima goed leesbaar boek. Erg interessant!
Het boek ziet er aantrekkelijk uit. Hoofdstukken met een samenvatting aan het begin. Veel tekeningen (mooie!) En kaders met nadere uitleg. En: …. weinig formules! Veel aandacht voor de achterliggende ideeën.
Stap voor stap wordt je als lezer meegenomen van Newton, nog bekend van de middelbare school, via Einstein naar de moderne wetenschappers van deze tijd zoals Stephen Hawking. Wat bijzonder aardig is dat de wetenschappers ook als persoon worden beschreven. Dat geeft deze tak van wetenschap een gezicht. En het zijn mooie verhalen. Het boek leest eigenlijk als een geschiedenis boek van ‘kwantum’ (consequent geschreven met een ‘k’). Verstraete en Broeckaert beschrijven alle aspecten van dit fenomeen: de natuurkundige, de scheikundige en biologische. Allemaal komen ze langs. Alleen het spirituele aspect wordt expliciet buitengesloten. Beetje met een spottende ondertoon. Op zich jammer omdat in de oudste spirituele stromingen (boeddhisme , Zen,…) reeds sprake is van onderlinge verbondenheid tussen mensen ongeacht plaats en tijd. In meerdere dimensies. Kwantum zou wel eens een modern antwoord kunnen zijn op die eeuwenoude veronderstellingen.
Centraal in het boek staat het gesprek tussen theorie en praktijk. Wat in theorie bedacht wordt bestaat pas echt als het in de praktijk, door fysieke experimenten, bewezen wordt. Andersom zijn verschijnselen uit de praktijk de drijvende kracht achter het ideeën en denkbeelden om deze verschijnselen te begrijpen. Het is deze dialoog die de motor is van wat wetenschap genoemd wordt.
Het boek is vlot geschreven. Op een losse toon. Ook met humor. Toch moet je wel geconcentreerd blijven om niet het spoor compleet bijster te raken. Je kan niet zomaar even 6 zinnen overslaan. En soms moet je even terug. Als een hernieuwd aanloopje om een complex onderwerp te begrijpen. Dus de snelheid waarmee je door het boek gaat is, ondanks de vlotte toon, ronduit laag.
Centrale vraag is natuurlijk of je na lezing van het boek ‘hét’ begrijpt. Wel: ik in ieder geval niet. Of althans: niet volledig. Verstraete en Broeckaert lijken zich hiervan volledig bewust te zijn omdat ze in het begin van het boek expliciet stellen dat je in in een situatie van niet volledig begrijpen, ‘gewoon moet doorlezen’, er blijft altijd wel iets hangen. Dat laatste, van dat ‘iets blijft hangen’, dat klopt weer wel. Ik heb een beter gevoel van waar het hier om gaat, zonder het nu precies te begrijpen. Deze laatste constatering sluit dan weer aan bij de titel; Waarom niemand kwantum begrijpt. Niemand? Volgens Verstraete en Broeckaert staan ook top wetenschappers nog voor grote raadsels. Dus inderdaad: niemand!
En voor wat betreft de ondertitel? En Iedereen er toch iets over moet weten. Iedereen? Dat weet ik dan weer niet. Ook een beetje een filosofische vraag. Ik denk dat mensen prima verder kunnen leven zonder het lezen van dit boek. Je kan ook prima in een vliegtuig zitten zonder Newton te doorgronden of te weten hoe een jet engine werkt.
Het is dus een boek voor iemand die intrinsiek geïnteresseerd is in het onderwerp. Die er iets meer van wil weten. Met nadruk op iets. Het is geen boek voor mensen die precies willen weten hoe het zit. Zeker als je geen wiskundeknobbel of een bèta achtergrond hebt. Maar verder een prima goed leesbaar boek. Erg interessant!
3
9
Reageer op deze recensie
