Lezersrecensie
Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd
In Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd volgen we Liv en Emerald. Ze hebben elk een belangrijk persoon uit hun leven verloren. De meiden leren elkaar kennen op de eerste schooldag van het jaar. Als projectpartners bij natuurkunde leren Liv en Emerald elkaar steeds beter kennen en ontstaat er een vriendschap. Maar zowel Liv als Emerald hebben geheimen die hun band beïnvloeden.
Het boek opent met trigger warnings en achterin het boek vind je de nodige informatie die daarop aansluit. Ik vind dit erg goed gedaan. Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd gaat namelijk in op een aantal zware thema’s: depressie, automutilatie en zelfdoding. Het is dus geen luchtig boek, maar door de fijne schrijfstijl van Monica Haak vond ik het boek zeer goed leesbaar.
Wat ik sterk vind is dat we lezen over twee tieners die worstelen met het verlies dat ze hebben geleden en de verwerking ervan, maar dat daarnaast ook ruimte is voor de struggles en de drama die tieners ook ervaren op school of met vrienden. Die balans is erg mooi gedaan.
Hoe verder ik in het boek kwam, hoe meer ik meeleefde met Liv en Emerald. De meiden hebben elk hun eigen persoonlijkheid en trekjes. Als lezer leer je ze steeds beter kennen, omdat de hoofdstukken om te beurt vanuit het perspectief van Liv en Emerald worden verteld. We kruipen als het ware in hun hoofd.
De schrijfstijl van Monica Haak leest erg vlot en het boek wist me, zeker aan het eind, te raken. Van andere lezers had ik al begrepen dat ik zakdoekjes bij de hand moest houden tijdens het lezen en dat bleek inderdaad geen overbodige luxe.
Het verhaal eindigt met een epiloog. Meestal ben ik niet zo’n fan van epilogen, omdat het vaak een groot ‘Ze leven nog lang en gelukkig’-vibe hebben. Maar dat was bij deze epiloog zeker niet. Het was juist van toegevoegde waarde en ook heel realistisch geschreven. Een mooie conclusie van een mooi YA contemporary boek.
Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd kan ik zeker aanraden en ik ben heel benieuwd naar de boeken die Monica Haak nog gaat schrijven.
Het boek opent met trigger warnings en achterin het boek vind je de nodige informatie die daarop aansluit. Ik vind dit erg goed gedaan. Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd gaat namelijk in op een aantal zware thema’s: depressie, automutilatie en zelfdoding. Het is dus geen luchtig boek, maar door de fijne schrijfstijl van Monica Haak vond ik het boek zeer goed leesbaar.
Wat ik sterk vind is dat we lezen over twee tieners die worstelen met het verlies dat ze hebben geleden en de verwerking ervan, maar dat daarnaast ook ruimte is voor de struggles en de drama die tieners ook ervaren op school of met vrienden. Die balans is erg mooi gedaan.
Hoe verder ik in het boek kwam, hoe meer ik meeleefde met Liv en Emerald. De meiden hebben elk hun eigen persoonlijkheid en trekjes. Als lezer leer je ze steeds beter kennen, omdat de hoofdstukken om te beurt vanuit het perspectief van Liv en Emerald worden verteld. We kruipen als het ware in hun hoofd.
De schrijfstijl van Monica Haak leest erg vlot en het boek wist me, zeker aan het eind, te raken. Van andere lezers had ik al begrepen dat ik zakdoekjes bij de hand moest houden tijdens het lezen en dat bleek inderdaad geen overbodige luxe.
Het verhaal eindigt met een epiloog. Meestal ben ik niet zo’n fan van epilogen, omdat het vaak een groot ‘Ze leven nog lang en gelukkig’-vibe hebben. Maar dat was bij deze epiloog zeker niet. Het was juist van toegevoegde waarde en ook heel realistisch geschreven. Een mooie conclusie van een mooi YA contemporary boek.
Voor Verdriet Heeft Niemand Tijd kan ik zeker aanraden en ik ben heel benieuwd naar de boeken die Monica Haak nog gaat schrijven.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Eefke van Geffen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
