Lezersrecensie
Rit der Koningen
Hoofdfiguur uit het boek van Kundera is, de in het begin jonge, Lustvik, in een poging om Marketa (een meisje uit de faculteit waar iedereen op verliefd was) aan zich te binden schrijft hij haar een ansichtkaart met een grappig bedoelde tekst met een politieke inhoud, dit belandt in verkeerde handen.
Lustvik moet de partij verlaten en komt na het leger in de mijnbouw terecht, in zijn vrije uren ontmoet hij Lucie waar hij verliefd op wordt maar die zijn sexuele verlangens niet kan/wil beantwoorden, later zal duidelijk worden waarom.
Tevens speelt zijn vriend Kostka een rol in deze aangelegenheid, alles spitst zich toe op het plaatselijke evenement de Rit der Koningen, Lucie is inmiddels van het Lustvik toneel verdwenen, hij heeft inmiddels amoureuze banden met Helena, iemand van vroeger die toevallig partner is van diegene die hem destijds van de faculteit heeft gebonjourd.
Het is ondoenlijk en ook niet wenselijk om het verhaal nog verder uit te diepen, daarom zou je het zelf moeten lezen, ik kwam op het spoor van de Grap omdat Micha Wertheim dit in zijn oudejaarsconference liet vallen en ik nog nooit iets van Kundera had gelezen, het is zeker de moeite waard, ik heb helemaal niets met politiek, maar als je dit niet vervelende item weg laat ontstaat er een prachtig verhaal en maakt duidelijk hoe ingewikkeld relaties in elkaar kunnen zitten dat is inherent aan welk verhaal dan ook.
Lustvik moet de partij verlaten en komt na het leger in de mijnbouw terecht, in zijn vrije uren ontmoet hij Lucie waar hij verliefd op wordt maar die zijn sexuele verlangens niet kan/wil beantwoorden, later zal duidelijk worden waarom.
Tevens speelt zijn vriend Kostka een rol in deze aangelegenheid, alles spitst zich toe op het plaatselijke evenement de Rit der Koningen, Lucie is inmiddels van het Lustvik toneel verdwenen, hij heeft inmiddels amoureuze banden met Helena, iemand van vroeger die toevallig partner is van diegene die hem destijds van de faculteit heeft gebonjourd.
Het is ondoenlijk en ook niet wenselijk om het verhaal nog verder uit te diepen, daarom zou je het zelf moeten lezen, ik kwam op het spoor van de Grap omdat Micha Wertheim dit in zijn oudejaarsconference liet vallen en ik nog nooit iets van Kundera had gelezen, het is zeker de moeite waard, ik heb helemaal niets met politiek, maar als je dit niet vervelende item weg laat ontstaat er een prachtig verhaal en maakt duidelijk hoe ingewikkeld relaties in elkaar kunnen zitten dat is inherent aan welk verhaal dan ook.
1
Reageer op deze recensie