Lotgenoot

Jesper van Lier verhuist na de zelfmoord van zijn vader vanuit Munchen naar Berlijn om daar zijn geluk te beproeven, hij loopt stage bij een krant en schrijft een pil van een boek van 1283 bladzijden. Helaas wordt het niet goed gewaardeerd door de lezers voor het zijn weg naar publicatie vindt.
Het leven kabbelt door in Berlijn, hij ontmoet zijn vriend Gustav en haalt een andere op uit Munchen, waar hij samen met hem een souterrain gaat bewonen.
Hij wordt verliefd op ene Miriam (Miri) maar dat loopt niet zoals hij wil, tenslotte keert hij teleurgesteld in het leven terug naar zijn woonplaats, hopelijk op zoek naar een gelukkig leven.
Wat een somberheid in dit boek, de verlegen Jesper heeft het geluk niet aan zijn zijde maar is daar zelf debet aan, het boek wil maar niet tot de verbeelding gaan spreken het blijft zeer oppervlakkig op zo'n manier dat het een saai boek is geworden waarin betrekkelijk weinig gebeurt; Dat hoeft ook niet perse, maar de somberheid slaat over op mij als lezer, het miste spanning en diepgang, erg teleurstellend boek al met al.